Το προφίλ του Περού
- Κώστας Καραγιαννόπουλος
- 9/6/2018 15:14
Γράφει ο Κώστας Καραγιαννόπουλος:
Μετά από 36 χρόνια το Περού επέστρεψε σε τελική φάση Μουντιάλ, όντας η τελευταία χρονικά ομάδα που εξασφάλισε εισιτήριο για τα γήπεδα της Ρωσίας. Τα εύσημα πηγαίνουν στον Αργεντινό τεχνικό Ρικάρντο Γκαρέκα, ο οποίος με πολύ δουλειά και έμφαση στη ψυχολογία, δημιούργησε ένα ανταγωνιστικό και ψυχωμένο σύνολο που τα δίνει όλα σε κάθε παιχνίδι.
Η παρουσία της «μπλανκιρόχα» σε τελική φάση Μουντιάλ δεν είναι απλή υπόθεση στη χώρα των Ίνκας, με την κυβέρνηση να κηρύσσει την ημέρα της πρόκρισης ως εθνική αργία! Οι Περουβιανοί λατρεύουν την Εθνική τους ομάδα και πρόσφατα 18 χιλιάδες φίλοι βρέθηκαν στην Ελβετία για να δώσουν το «παρών» στο φιλικό με την Σαουδική Αραβία! Το Περού θα κυνηγήσει την πρόκριση στον επόμενο γύρο για πρώτη φορά μετά το 1978, έχοντας στο πλευρό του τον αρχηγό, Πάολο Γκερέρο, ο οποίος πήρε τελικά το ελεύθερο να αγωνιστεί στο Μουντιάλ μετά την τιμωρία για χρήση κοκαΐνης.
Ιστορία στο θεσμό:
Ήταν μια από τις 13 ομάδες που συμμετείχαν στην πρώτη διοργάνωση, το 1930, ωστόσο δεν κατάφερε να ξεχωρίσει, γνωρίζοντας δύο ήττες στη φάση των ομίλων από Ρουμανία και Ουρουγουάη. Επέστρεψε σε Παγκόσμιο Κύπελλο μετά από 40 χρόνια (1970) όπου με μεγάλο πρωταγωνιστή τον Κουμπίγιας (5 γκολ), έφτασε ως τα προημιτελικά, εκεί όπου υποκλίθηκε στην ανωτερότητα της «χρυσής» Βραζιλίας του Πελέ (2-4).
Το Περού έδωσε ξανά το «παρών» στη διοργάνωση του 1978 στην Αργεντινή, που τότε βρισκόταν υπό καθεστώς δικτατορίας με επικεφαλής τον στρατηγό Χόρχε Βιδέλα. Με τον Κουμπίγιας ξανά σε πρωταγωνιστικό ρόλο (5 γκολ), η «μπλανκιρόχα» πέρασε με άνεση στον πρώτο γύρο, ωστόσο στη δεύτερη φάση ομίλων γνώρισε δύο ήττες από Βραζιλία (0-3) και Πολωνία (0-1) και πήγε ως βαθμολογικά αδιάφορη στο παιχνίδι με την Αργεντινή την τελευταία αγωνιστική.
Οι οικοδεσπότες, γνωρίζοντας από πριν το αποτέλεσμα της Βραζιλίας, ήξεραν ότι χρειάζονταν τέσσερα γκολ κόντρα στο Περού για να αποκλείσουν τη «Σελεσάο» και να πάνε αυτοί στον τελικό. Ο πίνακας του σκορ έγραψε 6-0, σ’ ένα ματς που έχει μείνει στην ιστορία ως ένα από τα μεγαλύτερα ποδοσφαιρικά «σκάνδαλα». Η τελευταία συμμετοχή του Περού ήταν στη διοργάνωση του 1982, όπου αποκλείστηκε στην πρώτη φάση με δύο ισοπαλίες κόντρα σε Ιταλία (1-1) και Καμερούν (0-0), ενώ υπέστη μια βαρύτατη ήττα από την Πολωνία (1-5).
Πως βρέθηκε στο Μουντιάλ:
Εξασφάλισε την 5η θέση της Ν. Αμερικής την τελευταία αγωνιστική στην ισοβαθμία με τη Χιλή και βγήκε στα μπαράζ. Εκεί κέρδισε την Νέα Ζηλανδία (0-0, 2-0) και έγινε η τελευταία χρονικά ομάδα που προκρίθηκε στο Μουντιάλ.
Επτά νίκες, πέντε ισοπαλίες και έξι ήττες (27-26 τέρματα) ο απολογισμός του Περού, το οποίο πήρε το ματς με τη Βολιβία στα χαρτιά (είχε ηττηθεί με 2-0) αφού η γηπεδούχος ομάδα χρησιμοποίησε παίκτη που δεν είχε δικαίωμα συμμετοχής.
Με εξαίρεση την εντός έδρας νίκη με την Ουρουγουάη (1-0) δεν κατάφερε να νικήσει καμία ομάδα της πρώτης τετράδας. Ωστόσο «καθάρισε» τα περισσότερα ματς με τις ομάδες που τερμάτισαν κάτω από την πεντάδα, ενώ απέσπασε δύο ισοπαλίες με την Αργεντινή (2-2 εντός, 0-0 εκτός). Αγχώθηκε στα μπαράζ, ωστόσο κέρδισε με 2-0 τη Ν. Ζηλανδία στη Λίμα (0-0 το πρώτο ματς) και «σφράγισε» το τελευταίο εισιτήριο για τη Ρωσία.
Προπονητής: Ρικάρντο Γκαρέκα (60 ετών)
Ο Αργεντινός τεχνικός φημίζεται για την ικανότητα του να φτιάχνει ανταγωνιστικές ομάδες με λίγα καλά...υλικά, ενώ οι άνθρωποι της Ομοσπονδίας του Περού έχουν να λένε για έναν προπονητή με θετικό τρόπο σκέψης και αρετή να φέρνει ηρεμία σε ένα περιβάλλον επιρρεπές στην απελπισία.
Έφτασε τρεις φορές στον τελικό του Κόπα Λιμπερταδόρες ως ποδοσφαιριστής, ενώ πριν αναλάβει το Περού, κατέκτησε το πρωτάθλημα της χώρας με την Ουνιβερσιτάριο αλλά και τρία πρωταθλήματα Αργεντινής με την Βελέζ. Στα πρώτα του προπονητικά βήματα, ανέβασε την Ταγιέρες στην πρώτη κατηγορία και την επόμενη χρονιά κατέκτησε μαζί της το Κόπα CONMEBOL. Δεν έχει εμπειρία από Μουντιάλ.
Το δυναμικό:
Πολύτιμοι: Πίσω από τον σέντερ φορ, η τριάδα Κουέβα-Καρίγιο-Φαρφάν προσφέρει γκολ, ασίστ, ταχύτητα και ατέλειωτα τρεξίματα. Ο τελευταίος προέρχεται από πολύ καλή χρονιά στη Ρωσία και προορίζονταν για την κορυφή της επίθεσης αντί του Γκερέρο. Πλέον αναμένεται να πάρει τη θέση του Φλόρες. Στην άμυνα το Περού στηρίζεται στο δίδυμο Ράμος-Ροντρίγκες, ενώ ο γκολκίπερ Πέδρο Γκαγιέσε ήταν παίκτης-κλειδί στα προκριματικά, με τον ίδιο να παίζει στα μπαράζ παρά τον τραυματισμό του στο δάχτυλο.
Απουσίες: Ο βασικός στόπερ Ροντρίγκες αντιμετώπιζε μικροπρόβλημα τραυματισμού στην προετοιμασία αλλά είναι διαθέσιμος. Μετά και την επιστροφή του Γκερέρο, το Περού ταξιδεύει χωρίς απουσίες στη Ρωσία. Αν κάτι λείπει από τους Περουβιανούς είναι η εμπειρία από Παγκόσμιο Κύπελλο.
Τι θέλει/Τι μπορεί:
Να δώσει το «παρών» στα νοκ-άουτ για πρώτη φορά μετά το 1978. Στο Περού ζουν και αναπνέουν για ποδόσφαιρο και η συμμετοχή των «Ίνκας» στο θεσμό μετά από 36 ολόκληρα χρόνια έχει προκαλέσει ντελίριο ενθουσιασμού. Άλλωστε, μεγάλο μέρος του πληθυσμού της χώρας δεν έχει δει ποτέ την «μπλανκιρόχα» σε Μουντιάλ, παρά μόνο βίντεο του Κουμπίγιας από τη δεκαετία του 70.
Η επιστροφή του ηγέτη Πάολο Γκερέρο ανέβασε ακόμα περισσότερο το ηθικό του Περού, το οποίο τρέχει αήττητο σερί 15 αγώνων, με δέκα νίκες και πέντε ισοπαλίες. Το ματς της πρεμιέρας με τη Δανία είναι κομβικό όσον αφορά την επίτευξη του στόχου της 2ης θέσης στον όμιλο, πίσω από την Γαλλία. Εφόσον οι Περουβιανοί εμφανιστούν προσεκτικοί στις στημένες φάσεις λόγω του χαμηλού μέσου όρου ύψους τους (178.3cm – η 3η χαμηλότερη στη Ρωσία) και γίνουν πιο κυνικοί στα τελειώματα τους στην επίθεση, τότε έχουν βάσιμες ελπίδες για την πρόκριση. Αν τα καταφέρουν, στους «16» θα περιμένει -λογικά- η Αργεντινή, από την οποία απέσπασαν δύο ισοπαλίες στα προκριματικά.
Το ρόστερ:
Τερματοφύλακες: Πέδρο Γκαγιέσε (Βερακρούζ), Κάρλος Κασέδα (Βερακρούζ), Χοσέ Καρβάλιο (UTC)
Αμυντικοί: Λουίς Αντβίνκουλα (Λόμπος), Αλντο Κόρσο (Ουνιβερσιτάριο), Μιγκέλ Τραούκο (Φλαμένγκο), Κριστιάν Ράμος (Βερακρούζ), Αλμπέρτο Ροντρίγκες (Τζούνιορ), Μιγκέλ Αραούχο (Αλιάνσα Λίμα), Αντερσον Σανταμαρία (Πουέμπλα), Νίλσον Λογιόλα (Μελγκάρ)
Μέσοι: Εντισον Φλόρες (Άαλμποργκ), Πάολο Ουρτάδο (Γκιμαράες), Ρενάτο Τάπια (Φέγενοoρντ), Γιοσιμάρ Γιοτούν (Ορλάντο Σίτι), Πέδρο Ακίνο (Λεόν), Κριστιάν Κουέβα (Σάο Πάουλο), Βίλμερ Καρταχένα (Βερακρούζ), Άντι Πόλο (Πόρτλαντ)
Επιθετικοί: Παόλο Γκερέρο (Φλαμένγκο), Αντρέ Καρίγιο (Γουότφορντ), Τζέφερσον Φαρφάν (Λοκομοτίβ Μόσχας), Ραούλ Ρουϊντιάς (Μορέλια)
Το πρόγραμμα:
16 Ιουνίου: Περού - Δανία, Σαράνσκ
21 Ιουνίου: Περού - Γαλλία, Γεκατερίνμπουργκ
26 Ιουνίου: Περού - Αυστραλία, Σότσι
Διαβάστε το προφίλ των άλλων ομάδων:
1ος όμιλος: Ρωσία, Σαουδική Αραβία, Ουρουγουάη, Αίγυπτος
2ος όμιλος: Ισπανία, Πορτογαλία, Μαρόκο, Ιράν
3ος όμιλος: Γαλλία, Αυστραλία, Δανία, Περού
4ος όμιλος: Αργεντινή, Ισλανδία, Κροατία, Νιγηρία
5ος όμιλος: Βραζιλία, Ελβετία, Κόστα Ρίκα, Σερβία
6ος όμιλος: Γερμανία, Μεξικό, Ν. Κορέα, Σουηδία
7ος όμιλος: Αγγλία, Βέλγιο, Παναμάς, Τυνησία
8ος όμιλος: Κολομβία, Πολωνία, Σενεγάλη, Ιαπωνία
