Το προφίλ της Βραζιλίας
- Κώστας Καραγιαννόπουλος
- 11/6/2018 22:33
Γράφει ο Κώστας Καραγιαννόπουλος
Τέσσερα χρόνια μετά το ηχηρό χαστούκι από την Εθνική Γερμανίας (1-7) στο Μουντιάλ που φιλοξένησε η ίδια, η Βραζιλία βρήκε ξανά την χαμένη της ταυτότητα στο πρόσωπο του Τίτε. Ο Βραζιλιάνος τεχνικός, θαρρείς πως είχε μαγικό ραβδάκι, ανέλαβε την ομάδα στην 6η θέση των προκριματικών και με τρομερό αήττητο σερί 10 νικών και 2 ισοπαλιών, έκανε την «Σελεσάο» την πρώτη χρονικά ομάδα που προκρίθηκε στα τελικά της Ρωσίας.
Ο Τίτε δούλεψε πολύ στο κομμάτι της ψυχολογίας και υπό τις οδηγίες του η «Σελεσάο» μετράει μόλις μια ήττα και αυτή σε φιλικό με την Αργεντινή, όπου δεν είχε στη διάθεση της τον Νεϊμάρ. Η κατάσταση του άσου της Παρί Σεν Ζερμέν, που προέρχεται από σοβαρό τραυματισμό, θα κρίνει πολλάκις αν η Βραζιλία θα μπορέσει να διεκδικήσει το τρόπαιο. Ο ίδιος πάντως έδειξε σε πολύ καλή κατάσταση στα δύο φιλικά με Κροατία (2-0) και Αυστρία (3-0) ενώ με τα δύο γκολ που σημείωσε έπιασε τον Ρομάριο στην 3η θέση των σκόρερ της Εθνικής.
Ιστορία στο θεσμό:
Η πρώτη της διάκριση στο θεσμό ήταν η 3η θέση στο Μουντιάλ του 1938, ενώ το 1950 ήταν το απόλυτο φαβορί για το τρόπαιο, όμως η ήττα της με 2-1 από την Ουρουγουάη στο «Μαρακανά» κατέληξε σε εθνική τραγωδία με δεκάδες αυτοκτονίες.
Το πρώτο αστέρι ράφτηκε το 1958. Με παίκτες όπως Ζαγκάλο, Γκαρίντσα, Βαβά, Ντιντί και τον 17χρονο Πελέ, η «Σελεσάο» έφτασε στην κορυφή του κόσμου κάνοντας περίπατο στον τελικό απέναντι στην οικοδέσποινα Σουηδία (5-2). Τέσσερα χρόνια μετά πέτυχε το repeat επικρατώντας στον τελικό της Τσεχοσλοβακίας (3-1) και το 1970 έραψε το 3ο αστέρι, παρουσιάζοντας κατά πολλούς την κορυφαία Εθνική ομάδα όλων των εποχών. Πελέ, Ζαιρζίνιο, Ριβελίνο, Τοστάο και Γκέρσον εντυπωσίασαν όλο τον πλανήτη με το θεαματικό παιχνίδι τους, διαλύοντας στον τελικό την Ιταλία (4-1).
Στις επόμενες δύο διοργανώσεις έφτασε ως τα ημιτελικά, ενώ το 1982 η ομάδα των Ζίκο, Σόκρατες και Φαλκάο ήταν η απόλυτη εκπρόσωπος του «jogo bonito». Μπορεί να μην κέρδισε τον τίτλο αλλά μπήκε στις καρδιές όλων των ποδοσφαιρόφιλων. Η «Σελεσάο» έφτασε για τέταρτη φορά στην κορυφή του κόσμου το 1994, νικώντας στα πέναλτι την Ιταλία (3-2). Το 1998 «λύγισε» στον τελικό από την οικοδέσποινα Γαλλία (0-3), με τη γνωστή ιστορία του Ρονάλντο να δημιουργεί δεκάδες θεωρίες συνομωσίας. Ωστόσο, στον τελικό του 2002 νίκησε με 2-0 την Γερμανία και επέστρεψε στην κορυφή του κόσμου για 5η και τελευταία φορά. Ακολούθησαν δύο πορείες ως τα προημιτελικά και το… Mineirazo το 2014 με το εφιαλτικό 1-7 από τους Γερμανούς στα ημιτελικά.
Πως προκρίθηκε:
Ξεκίνησε εφιαλτικά, αφού με σερί 2-3-1 βρέθηκε 6η και κάτω από τις θέσεις που οδηγούσαν στην Ρωσία. Ωστόσο η έλευση του Τίτε γύρισε τον διακόπτη και ένα τρομερό αήττητο 10 νικών και 2 ισοπαλιών (μόλις 3 γκολ παθητικό) την έφερε στην κορυφή του ομίλου της Λατινικής Αμερικής με +10 από την 2η θέση.
12 νίκες, 5 ισοπαλίες και 1 ήττα (41-11 τέρματα) ήταν ο συνολικός απολογισμός της. Ξεχωρίζουν οι εμφατικές νίκες κόντρα σε Αργεντινή (3-0 εντός) και Ουρουγουάη (4-1 εκτός) όπως και αυτή με τη Χιλή (3-0 εντός) την τελευταία αγωνιστική, που στέρησε στους πρωταθλητές της Ν. Αμερικής την πρόκριση στο Μουντιάλ. Από τη Χιλή γνώρισε την μοναδική της ήττα (2-0 εκτός) στην πρεμιέρα της προκριματικής φάσης.
Στα φιλικά που έδωσε, ξεχωρίζει το «διπλό» μέσα στο Βερολίνο επί της Γερμανίας (1-0) παίρνοντας μια άτυπη εκδίκηση για τον εφιάλτη του 2014. Κέρδισε με 3-0 την Ρωσία στη Μόσχα, ενώ έμεινε στο 0-0 με την Αγγλία στο «Γουέμπλεϊ». Μοναδική της ήττα αυτή από την Αργεντινή στη Μελβούρνη (0-1) τον περασμένο Ιούνιο, όπου κατέβηκε με σημαντικές απουσίες. Στα δύο τελευταία ματς που έδωσε, κέρδισε Κροατία (2-0) και Αυστρία (3-0) έχοντας πρωταγωνιστή τον Νεϊμάρ.
Προπονητής: Τίτε (57 ετών)
Στην καριέρα του έχει κάτσει σε 14 πάγκους ομάδων, κυρίως στην χώρα του. Μεταξύ άλλων, κατέκτησε το Κύπελλο Βραζιλίας με τη Γκρέμιο, το Κόπα Σουνταμερικάνα με την Ιντερνασιονάλ, ενώ ακολούθησαν δύο πρωταθλήματα και ένα Κόπα Λιμπερταδόρες με την Κορίνθιανς, την οποία οδήγησε και στην κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου Συλλόγων εις βάρος της Τσέλσι.
Δεν έχει προπονήσει ποτέ ομάδα στην Ευρώπη, ωστόσο πριν μερικά χρόνια επισκέφθηκε μεγάλα ευρωπαϊκά κλαμπ προκειμένου να διευρύνει τις προπονητικές του γνώσεις και να πάρει σημειώσεις για τον τρόπο λειτουργίας τους. Οι ομάδες τους αναγνωρίζονται για τις αμυντικές τους δυνατότητες.
Το Δυναμικό:
Πολύτιμοι: Καζεμίρο, Παουλίνιο, Φερναντίνιο και Κουτίνιο δίνουν πληθώρα επιλογών στον Τίτε για τη μεσαία γραμμή, ενώ στην κορυφή βρίσκεται ο 21χρονος Γκαμπριέλ Ζεσούς της Μάντσεστερ Σίτι (πρώτος σκόρερ στα προκριματικά), ο οποίος έβαφε τους δρόμους του Σάο Πάολο στο περασμένο Μουντιάλ. Στην κορυφή μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ο Φιρμίνο της Λίβερπουλ, που προέρχεται από τρομερή σεζόν. Δυνατή κάτω από τα γκολπόστ με την παρουσία των Άλισον και Έντερσον, ενώ στην άμυνα τα φώτα πέφτουν στους Μαρσέλο, Μιράντα, Μαρκίνιος και Τιάγκο Σίλβα.
Απουσίες: Η απουσία του τραυματία Ντάνι Άλβες αφήνει κενό στο δεξί άκρο, το οποίο καλείται να καλύψει ο Ντανίλο. Από εκεί και πέρα, ο Τίτε «έκοψε» μεταξύ άλλων τους Σάντρο, Φαμπίνιο, Νταβίντ Λουίζ, Λουίς Γκουστάβο, Αρτούρ, Μάλκομ και Γουίλιαν Χοσέ.
Τι θέλει/Τι μπορεί:
Να αποδείξει ότι επούλωσε πλήρως τις «πληγές» του προηγούμενου Μουντιάλ και να επιστρέψει στην κορυφή του κόσμου για πρώτη φορά μετά το 2002. Η Βραζιλία έκανε… restart μετά την έλευση του Τίτε και με εντυπωσιακό αήττητο σερί, έκανε περίπατο στα προκριματικά του Μουντιάλ.
Η «Σελεσάο» πηγαίνει ως ένα από τα μεγάλα φαβορί στο Μουντιάλ, έχοντας παίκτες παγκόσμιας κλάσης σ’ όλες τις γραμμές της. Υπάρχει βέβαια ένα μεγάλο ερωτηματικό και αφορά την κατάσταση στην οποία θα βρεθεί ο Νεϊμάρ, ο οποίος δεν έχει δώσει επίσημο παιχνίδι από τον Φεβρουάριο. Εάν ο Βραζιλιάνος αστέρας συνεχίσει από εκεί που σταμάτησε, τότε ενδέχεται να δούμε μεγάλα πράγματα από την Βραζιλία. Όσον αφορά τα σταυρώματα, εφόσον εξασφαλίσει την πρωτιά και περάσει το πρώτο εμπόδιο στα νοκ-άουτ (λογικά Μεξικό ή Σουηδία) ενδέχεται να βρεθεί με μια εκ των Αγγλία/Βέλγιο στους «8» και μια εκ των Ουρουγουάη/Γαλλία/Πορτογαλία στα ημιτελικά.
Το ρόστερ:
Τερματοφύλακες: Άλισον (Ρόμα), Κάσιο (Κορίνθιανς), Έντερσον (Μάντσεστερ Σίτι)
Αμυντικοί: Τιάγκο Σίλβα (Παρί Σεν-Ζερμέν), Μιράντα (Ίντερ), Μαρκίνιος (Παρί Σεν Ζερμέν), Ντανίλο (Μάντσεστερ Σίτι), Ζερομέλ (Γκρέμιο), Φιλίπε Λουίς (Ατλέτικο), Μαρσέλο (Ρεάλ), Φάγκνερ (Κορίνθιανς)
Μέσοι: Καζεμίρο (Ρεάλ), Φερναντίνιο (Μάντσεστερ Σίτι), Ρενάτο Αουγκούστο (Γκουοάν), Παουλίνιο (Μπαρτσελόνα), Φρεντ (Σαχτάρ), Γουίλιαν (Τσέλσι)
Επιθετικοί: Νεϊμάρ (Παρί Σεν Ζερμέν), Κουτίνιο (Μπαρτσελόνα), Τάισον (Σαχτάρ), Ντάγκλας Κόστα (Γιουβέντους), Ρομπέρτο Φιρμίνο (Λίβερπουλ), Γκαμπριέλ Ζεσούς (Μάντσεστερ Σίτι)
Το πρόγραμμα:
17 Ιουνίου: Βραζιλία – Ελβετία, Ροστόφ επί του Ντον
22 Ιουνίου: Βραζιλία – Κόστα Ρίκα, Αγία Πετρούπολη
27 Ιουνίου: Βραζιλία – Σερβία, Μόσχα
Διαβάστε το προφίλ των άλλων ομάδων:
1ος όμιλος: Ρωσία, Σαουδική Αραβία, Ουρουγουάη, Αίγυπτος
2ος όμιλος: Ισπανία, Πορτογαλία, Μαρόκο, Ιράν
3ος όμιλος: Γαλλία, Αυστραλία, Δανία, Περού
4ος όμιλος: Αργεντινή, Ισλανδία, Κροατία, Νιγηρία
5ος όμιλος: Βραζιλία, Ελβετία, Κόστα Ρίκα, Σερβία
6ος όμιλος: Γερμανία, Μεξικό, Ν. Κορέα, Σουηδία
7ος όμιλος: Αγγλία, Βέλγιο, Παναμάς, Τυνησία
8ος όμιλος: Κολομβία, Πολωνία, Σενεγάλη, Ιαπωνία
