Μουντιάλ 2022 - Ιράν: Αναζητώντας την υπέρβαση
- Γιώργος Χρονόπουλος
- 16/11/2022 05:38
Το Ιράν είναι η ασιατική ομάδα με την υψηλότερη θέση στην κατάταξη της FIFA, «φιγουράροντας» στην 20η θέση. Έχει καθιερωθεί εδώ και αρκετά χρόνια ως παραδοσιακή δύναμη του ποδοσφαίρου της Ασίας, αν και έχει να στεφθεί πρωταθλήτρια της ηπείρου από το 1976. Ψάχνει παράλληλα ακόμα την υπέρβαση σε κάποιο Μουντιάλ, αφού ποτέ δεν έχει προχωρήσει πέραν της φάσης των ομίλων.
Το τελευταίο επίσημο ματς ποιυ έδωσαν οι Ιρανοί ήταν αυτό κόντρα στο Λίβανο για τα προκριμτικά τον Μάρτιο, ενώ από τότε έχουν δώσει πέντε φιλικά ματς με ρεκόρ 2-1-2 και πιο αξιοπρόσεκτη τη νίκη με 1-0 επί της Ουρουγουάης τον Σεπτέμβριο. Στην πρόβα τζενεράλε ενόψει της πρεμιέρας με την Αγγλία, έδωσαν ανεπίσημο φιλικό ματς με την Τυνησία στην Ντόχα στις 16 Νοεμβρίου, γνωρίζοντας την ήττα με 2-0.
Προβλημτίζει το κλίμα στην ομάδα, καθώς πολλοί παίκτες έχουν πάρει θέση κατά του καθεστώτος και υπέρ των διαδηλώσεων που έχουν ξεσπάσει με αφορμή τα δικαιώματα των γυναικών στην ισλαμική χώρα, μετά τον θάνατο της νεαρής Μαχσά Αμινί για μη τήρηση του ενδυματολογικού κώδικα.
Προηγούμενες διοργανώσεις
Το Ιράν ξεκίνησε την παρουσία του σε τελικές φάσεις διοργανώσεων παίρνοντας για πρώτη φορά την πρόκριση το μακρινό 1978 και του πήρε 20 χρόνια για να πετύχει ξανά κάτι ανάλογο, αφού μέχρι το 1988 δεν αγωνίστηκε ξανά στα προκριματικά λόγω του πολέμου με το Ιράκ και των εστερικών αναταραχών, ενώ τα εισιτήρια που έδινε η Ασία ήταν και μόλις δύο μέχρι το 1998. Οι Ιρανοί εμφανίζονται ξανά τότε όταν και πετυχαίνουν και την πρώτη τους νίκη κόντρα μάλιστα στις ΗΠΑ, σε ένα ιδιαίτερα «φορτισμένο» -για πολιτικούς λόγους- ματς, το οποίο θα επαναληφθεί στο τωρινό Μουντιάλ.
Η επόμενη παροουσία τους είναι το 2006 και εν συνεχεία το 2014, από όταν και παίρνουν την πρόκριση σερί έχοντας φτάσει αισίως τις έξι συμμετοχές σε τελική φάση. Το 2018 μάλιστα στην Ρωσία διεκδίκησαν την πρόκριση σε ένα πολύ δύσκολο όμιλο, όπου αφού πέτυχαν την δεύτερη νίκη τους στην διοργάνωση, κόντρα στο Μαρόκο με 1-0, «λύγισαν» δύσκολα από την Ισπανία (0-1) και αναδείχθηκαν ισόπαλοι με τους Πορτογάλους (1-1).
Πως προκρίθηκε
Τα κατάφερε αν και άλλαξε δύο προπονητές στην προκριματική φάση, με τον Βέλγο Μαρκ Βίλμοτς να αποχωρεί, και να μηνύει την ομοσπονδία λόγω χρηματικών οφειλών, στα μέσα του 2ου γύρου των προκριματικών και τον Κροάτη Ντράγκαν Σκόσιτς, να αναλαμβάνει να οδηγήσει την ομάδα στην πρόκριση όπως και έκανε.
Δυσκολεύτηκε ιδιαίτερα να προκριθεί από τον 2ο γύρο, όπου βρέθηκε στον 3ο προκριματικό όμιλο, ο οποίος μάλιστα καταμετρήθηκε και ως φάση ομίλων του Ασιατικού Πρωταθλήματος ταυρόχρονα (!) και τον φιλοξένησε το Μπαχρέιν. Οι υπόλοιπες ομάδες που απαρτίζαν το γκρουπ ήταν το Χονκ Κονγκ, η Καμπότζη και το Ιράκ, που οι Ιρανοί νίκησαν την τελευταία αγωνιστική εντός έδρας, χάρη στο «χρυσό» γκολ του Αζμούν και το προσπέρασαν κατά έναν πόντο παίρνοντας την πρωτιά και την πρόκριση για τον 3ο γύρο.
Εκεί έκαναν... περίπατο στον πρώτο όμιλο, κόντρα σε Λίβανο, Συρία, Ιράκ, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και Νότια Κορέα, την μοναδική ομάδα που δεν νίκησαν, και με 25 βαθμούς συνολικά πραγματοποίησαν την καλύτερη πορεία της ιστορίας τους σε προκριματική φάση και πήραν την πρωτιά και την πρόκριση.
Ο προπονητής: Κάρλος Κεϊρόζ
Παλιός και καινούργιος ταυτόχρονα είναι στην πραγματικότητα της εθνικής Ιράν ο 69χρονος Πορτογάλος τεχνικός, που διαθέτει μεγάλη εμπειρία στον πάγκο εθνικών ομάδων, ενώ αυτή θα είναι η δεύτερη θητεία του στην ασιατική ομάδα, την οποία ανέλαβε τον Σεπτέμβριο του 2022 αντικαθιστώντας τον Ντράγκαν Σκόσιτς, που απολύθηκε τον Ιούλιο και επαναπροσελήφθη για να απολυθεί ξανά, αφού οι σχέσεις του με τους παίκτες είχαν εξελιχθεί σε κάκιστες.
Έτσι επιλέχθηκε η δοκιμασμένη λύση του Κεϊρόζ, που αποτελεί και τον δεύτερο μακροβιότερο προπονητή στην ιστορία του Ιράν, την οποία καθοδήγησε από το 2011 έως το 2019 οδηγώντας την σε δύο τελικές φάσεις Μουντιάλ. Έχει κάτσει στον πάγκο της ομάδας για 104 ματς, περισσότερα από οποιονδήποτε άλλον, με ρεκόρ 62 νίκες, 28 ισοπαλίες κια 14 ήττες, αλλά χωρίς να την έχει οδηγήσει σε κάποιον τίτλο.
Το αξιοπερίεργο πάντως είναι πως ο Κεϊρόζ ήταν... καθ' οδόν για το Μουντιάλ μέσω Αφρικής, αφού από το 2021 και για γιοα ένα έτος ακριβώς, υπήρξε ομοσπονδιακός τεχνικός της εθνικής Αιγύπτου, με την οποία έλυσε την συνεργασία του μετά τον αποκλεισμό στα μπαράζ από την Σενεγάλη. Λίγο νωρίτερα δε (2019) βρισκόταν στον πάγκο της εθνικής Κολομβίας, από όπου και απολύθηκε μετά από το άσχημο ξεκίνημα στα προκριματικά της Λατινικής Αμερικής.
Συνολικά πάντως πρόκειται για πολύ έμπειρο τεχνικό και μουντιαλικό τεχνικό, αφού έχει οδηγήσει σε Μουντιάλ την Νότια Αφρική το 2002 και την Πορτογαλία το 2010, ενώ σε συλλογικό επίπεδο έχει κοουτσάρει την Ρεάλ Μαδρίτης -χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία πάντως- ενώ αποτέλεσε επί σειρά ετών βοηθό του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Το ρόστερ
Όλη η δύναμη των Ιρανών είναι η επιθετική τους τριπλέτα με τα μεγάλα «αστέρια» τους Μεχντί Ταρεμί και Σαρντάρ Αζμούν, με μεγάλη εμπειρία στα ευρωπαϊκά γήπεδα σε κορυφαίο επίπεδο, ενώ από πίσω υπάρχει και ο γνώριμος στην Ελλάδα, Καρίμ Ανσαριφάρντ, που ήταν ο πρώτος σκόρερ της ομάδα στα προκριματικά.
Από εκεί και πέρα ο αρχηγός και άσος της ΑΕΚ, Εχσάν Χατζισαφί, που αποτελεί τον εν ενεργεία παίκτη με τις περισσότερες διεθνείς συμμετοχές είναι επίσης ένα ατού στην άμυνα.
Στόχος
Η διεκδίκηση της πρόκρισης με αξιώσεις και η επίτευξη τουλάχιστον μίας νίκης είναι οι στοχεύσεις των Ιρανών, που γνωρίζουν και οι ίδιοι πως αποτελούν μεγάλο αουτσάιντερ. Θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν τουλάχιστον την εμπειρία τους σε σχέση με τους Ουαλούς και να δώσουν τον υπέρ πάντων αγώνα με τις ΗΠΑ, αν υποθέσουμε πως η Αγγλία είναι εκτός συναγωνισμού. Οι δυσκολίες είναι πολλές, αλλά σίγουρα δεν πέσουν χωρίς «μάχη», με γνώμονα πάντα πως το κλίμα στην ομάδα είναι καλό, αφού οι κοινωνικές αναταραχές στην χώρα έχουν επηρεάσει αρκετά τους παίκτες.
Η αποστολή:
Τερματοφύλακες: Αλιρεζά Μπεϊρανβάντ (Περσέπολις), Αμίρ Αμπεντζαντέχ (Πονφεραντίνα), Χοσεΐν Χοσεϊνί (Εστεγκλάλ), Παγιάμ Νιαζμάντ (Σεπαχάν)
Αμυντικοί: Ματζίντ Χοσεϊνί (Καϊσέρισπορ), Χοσεΐν Καναανί (Αλ Αχλί Κατάρ), Σοτζά Καλιλζαντέχ (Αλ Αχλί Κατάρ), Μορτεζά Πουραλιγκαντζί (Περσέπολις), Σαντέγκ Μοχαραμί (Ντίναμο Ζάγκρεμπ), Μιλάντ Μοχαμάντι (ΑΕΚ), Εχσάν Χατζισαφί (ΑΕΚ), Ραμίν Ρεζαεϊάν (Σεπαχάν), Βαχίντ Αμιρί (Περσέπολις), Αμπολφάζλ Τζαλαλί (Εστεγκλάλ)
Μέσοι: Σαεΐντ Εζατολαχί (Βέιλε), Αλί Καρίμι (Καϊσέρισπορ), Αχμάντ Νουρολαχί (Σαμπάμπ Αλ Αχλί), Ρουζμπέχ Τσεσμί (Εστεγκλάλ), Σαμάν Γκοντός (Μπρέντφορντ), Αλιρεζά Τζαχανμπάκς (Φέγενορντ), Αλί Γκολιζαντέχ (Σαρλερουά), Μεχντί Τοραμπί (Περσέπολις)
Επιθετικοί: Σαρντάρ Αζμούν (Λεβερκούζεν), Μεχντί Ταρεμί (Πόρτο), Καρίμ Ανσαριφάρντ (Ομόνοια)
