Το προφίλ της Ουρουγουάης
- Κώστας Καραγιαννόπουλος
- 10/6/2014 16:36
Εξήντα τέσσερα χρόνια μετά τον θρίαμβο στο «Μαρακανά» όπου κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο στο «σπίτι» της Βραζιλίας, η Ουρουγουάη επιστρέφει στον τόπο του «εγκλήματος» με στόχο να φτάσει όσο το δυνατόν ψηλότερα και με κρυφό όνειρο να… στοιχειώσει ξανά τους διοργανωτές.
Τέσσερα χρόνια μετά την εκπληκτική της πορεία στο Μουντιάλ της Ν. Αφρικής όπου έφτασε μέχρι τα ημιτελικά και αφού ακολούθησε ο θρίαμβος στο Κόπα Αμέρικα της Αργεντινής το 2011, η «σελέστε» βάζει ψηλά τον πήχη, ωστόσο για αρχή καλείται να μείνει ζωντανή στον όμιλο-φωτιά με Αγγλία, Ιταλία και Κόστα Ρίκα.
Ιστορία στο θεσμό:
Έχοντας κερδίσει χρυσά μετάλλια στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1924 και του 1928, η Ουρουγουάη δεν θα μπορούσε να αποτύχει στο πρώτο Μουντιάλ το οποίο έγινε στο «σπίτι» της το 1930, φτάνοντας στην κορυφή μετά την νίκη της με 4-2 στον τελικό με την Αργεντινή.
Η ίδια δεν συμμετείχε στα Μουντιάλ του 1934 και 1938 που έγιναν σε Ιταλία και Γαλλία και έδωσε ξανά το παρόν το 1950 στα γήπεδα της Βραζιλίας όπου έγραψε ιστορία, καθώς κέρδισε μέσα στο «Μαρακανά» τη «σελεσάο» στον τελικό και μάλιστα με ανατροπή (2-1) για να φτάσει για δεύτερη φορά στην κορυφή.
Τέσσερα χρόνια μετά παραλίγο να επαναλάβει το θρίαμβο στα γήπεδα της Ελβετία φτάνοντας στα ημιτελικά, ωστόσο εκεί ηττήθηκε στην παράταση με 4-2 από την εκπληκτική Ουγγαρία των Πούσκας, Κότσιτς, Τσίμπορ και Χιντεγκούτι.
Η ίδια έφτασε άλλες δύο φορές στα ημιτελικά, χάνοντας με 3-1 το 1970 από την Βραζιλία του Πελέ ενώ μετά από όχι τόσο ηχηρές παρουσίες στα επόμενα Μουντιάλ, κατάφερε να φτάσει στους «4» το 2010 όπου ηττήθηκε με 3-2 από την Ολλανδία.
Πως βρέθηκε στη Βραζιλία:
Εφτά νίκες, τέσσερις ισοπαλίες και πέντε ήττες ο απολογισμός της στον προκριματικό όμιλο που δείχνει την έλλειψη σταθερότητας που παρουσίασε, μιας και η Ουρουγουάη έδειξε κακό πρόσωπο σε αρκετά παιχνίδια, γνωρίζοντας κάποιες βαριές ήττες από Βολιβία (4-1), Κολομβία (4-0) και Αργεντινή (3-0)...
Ωστόσο δεν έλειψαν και οι επιβλητικές νίκες, καθώς κέρδισε με 4-0 τη Χιλή και με 4-2 το Περού, ενώ με τέσσερις νίκες στα τελευταία πέντε παιχνίδια, με αξιοσημείωτα αποτελέσματα τις νίκες με Κολομβία (2-0) και Αργεντινή (3-2), κατέκτησε την 5η θέση.
Προπονητής:
Οσκαρ Ταμπάρες (67 ετών)
Η δουλειά του απέδωσε αμέσως καρπούς, καθώς οδήγησε την Ουρουγουάη στα ημιτελικά του Κόπα Αμέρικα το 2007 αλλά και στα ημιτελικά του Μουντιάλ της Ν. Αφρικής το 2010, για πρώτη φορά μετά το 1970.
Ένα χρόνο μετά κατέκτησε το Κόπα Αμέρικα μέσα στην Αργεντινή, ενώ στην πρώτη του θητεία στην Ουρουγουάη τη περίοδο 1988-90, οδήγησε την ομάδα μέχρι τους «16» του Μουντιάλ στην Ιταλία.
Στο παλμαρέ του 67χρονου τεχνικού ξεχωρίζει το Κόπα Λιμπερταδόρες που κατέκτησε το 1987 με την Πενιαρόλ και το Απερτούρα με την Μπόκα Τζούνιορς το 1992.
Παίκτες-κλειδιά:
Μένει να δούμε αν η απόδοση του θα επηρεαστεί από τον πρόσφατο τραυματισμό του, με τον Ταμπάρες πάντως να έχει και την επιλογή του έμπειρου Ντιέγκο Φορλάν που πλέον βγάζει το ψωμί του στην Ιαπωνία.
Βέβαια η δύναμη της Ουρουγουάης δεν περιορίζεται στην επίθεση, καθώς στη μεσαία γραμμή έχει παίκτες όπως οι Κριστιάν Ροντρίγκες, Βάλτερ Γκαργκάνο, Γκαστόν Ραμίρες και Άλβαρο Γκονζάλες.
Στην άμυνα ξεχωρίζει το όνομα του Ντιέγκο Γοδίν ο οποίος προέρχεται από πολύ καλή χρονιά με την Ατλέτικο και αναμένεται να αποτελέσει το αμυντικό δίδυμο μαζί με τον αρχηγό Λουγκάνο. Περέιρα και Κάσερες αποτελούν αξιόπιστες λύσεις στα μπακ, όπως και ο γκολκίπερ της Γαλατασαράι, Μουσλέρα.
Τι θέλει/Τι μπορεί:
Βέβαια για να τα καταφέρει, θα χρειαστεί πρώτα να μείνει ζωντανή στο «γκρουπ του θανάτου» με Ιταλία, Αγγλία και Κόστα Ρίκα, όπου μία από τρεις μεγάλες δυνάμεις θα δει από τον… σπίτι της τη συνέχεια της διοργάνωσης.
Το αν θα είναι αυτή που θα κουνήσει νωρίς μαντήλι θα αποδειχθεί στο γήπεδο, με την ομάδα του Ταμπάρες πάντως να αποδεικνύει πως είναι σκληρό «καρύδι», βάζοντας δύσκολα στη διοργανώτρια Βραζιλία στο Συνομοσπονδιών το περασμένο καλοκαίρι, όπου ηττήθηκε με 2-1 στα ημιτελικά με γκολ στο 86’, ενώ έχασε στα πέναλτι την 3η θέση από την Ιταλία.
Το σίγουρο είναι πως έχει την ποιότητα και τα επιθετικά όπλα για μια πολύ καλή διοργάνωση, ενώ απαραίτητη είναι η νίκη στην πρεμιέρα με την Κόστα Ρίκα, καθώς άμα γκελάρει, το έργο της για πρόκριση θα δυσκολέψει επικίνδυνα.
Το ρόστερ:
Τερματοφύλακες: Φερνάντο Μουσλέρα (Γαλατασαράι), Μάρτιν Σίλβα (Βάσκο Ντα Γκάμα), Ροντρίγκο Μουνιόζ (Λιμπερτάδ)
Αμυντικοί: Μαξιμιλιάνο Περέιρα (Μπενφίκα), Ντιέγκο Λουγκάνο (Γουέστ Μπρομ), Ντιέγκο Γοδίν, Χοσέ Μαρία Χιμένεζ (Ατλέτικο Μαδρίτης), Σεμπάστιαν Κόατες (Νασιονάλ), Μάρτιν Κάσερες (Γιουβέντους), Χόρχε Φουσίλε (Πόρτο)
Μέσοι: Αλβάρο Γκονζάλες (Λάτσιο), Αλβάρο Περέιρα (Σάο Πάολο), Βάλτερ Γκαργκάνο (Πάρμα), Εγκίντιο Ρίος (Μορέλια), Ντιέγκο Πέρες (Μπολόνια), Κρίστιαν Ροντρίγκες (Ατλέτικο Μαδρίτης), Γκαστόν Ραμίρες (Σουθάμπτον), Νίκολας Λοδέιρο (Μποταφόγκο)
Επιθετικοί: Λουίς Σουάρες (Λίβερπουλ), Έντινσον Καβάνι (Παρί Σεν Ζερμέν), Άμπελ Ερνάντεζ (Παλέρμο), Ντιέγκο Φορλάν (Σερέζο Οσάκα), Κρίστιαν Στουάνι (Εσπανιόλ)
