Η Ριέκα και το «θαύμα του Μπερναμπέου»
- Κώστας Καραγιαννόπουλος
- 16/8/2017 15:09
Γράφει ο Κώστας Καραγιαννόπουλος:
Ήταν 7 Νοεμβρίου του 1984 όταν η Ριέκα αντιμετώπιζε την Ρεάλ Μαδρίτης στον 2ο γύρο του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Η κροατική ομάδα, που τότε εκπροσωπούσε την Γιουγκοσλαβία, είχε αποκλείσει στον πρώτο γύρο την Ρεάλ Βαγιαδολίδ μ' ένα εντυπωσιακό 4-1 στην έδρα της και πλέον απειλούσε να ρίξει στο καναβάτσο και τη «βασίλισσα», έχοντας αποκτήσει σημαντικό προβάδισμα μετά το 3-1 του πρώτου αγώνα στο γήπεδο της.
Η Ρεάλ, που στη σύνθεση της είχε παίκτες όπως οι Εμίλιο Μπουτραγένιο, Χοσέ Αντόνιο Καμάτσο, Μίτσελ, Ρικάρντο Γκαγιέγκο, Χόρχε Βαλντάνο και Ούλι Στίλικε, βρισκόταν με την πλάτη στον τοίχο και δεν ήθελε σε καμία περίπτωση να βιώσει δεύτερο σερί πρόωρο αποκλεισμό στο θεσμό, μετά απ' αυτόν απέναντι στην Σπάρτα Πράγας την προηγούμενη χρονιά.
Η ρεβάνς διεξάγονταν στο «Μπερναμπέου» και στο 36ο λεπτό η Ριέκα μένει με δέκα χάρη σε τραβηγμένη δεύτερη κίτρινη στον Γιούριτσιτς. Παρόλα αυτά οι Γιουγκοσλάβοι κρατούν το 0-0 μέχρι το 67΄, όταν ο Χουανίτο μετουσιώνει σε γκολ υπέρ της Ρεάλ ένα μάλλον αυστηρό πέναλτι το οποίο καταλόγισε ο διαιτητής Ροζέ Σχούτερς.
Στο 75’ η Ριέκα χάνει ακόμα έναν παίκτη με αποβολή, πάλι με δυο κίτρινες: Η πρώτη γιατί ο Νταμίρ Ντέσνιτσα συνέχισε να παίζει παρόλο που ο διαιτητής είχε σφυρίξει και η δεύτερη αμέσως μετά διότι έβρισε τον διαιτητή. Η απόφαση του Βέλγου ρέφερι δεν ακούγεται παράλογη αν βέβαια παραληφθεί το γεγονός ότι ο Ντέσνιτσα γεννήθηκε κωφάλαλος και φυσικά αδυνατούσε να απευθυνθεί στον διαιτητή. Άδικα οι συμπαίκτες του προσπαθούν να εξηγήσουν στον διαιτητή τι συνέβη.
Το συγκεκριμένο συμβάν ονομάστηκε ως «το Θαύμα του Μπερναμπέου», αφού ο κωφάλαλος αριστερός χαφ της Ριέκα κατάφερε να ακούσει και να μιλήσει, σύμφωνα πάντα με τον Βέλγο διαιτητή!
Η Ρεάλ, παίζοντας με δύο παίκτες παραπάνω, δεν δυσκολεύτηκε να πετύχει δύο γκολ με τους Σαντιλιάνα (79’)-Βαλντάνο (82’), και να «σφραγίσει» την πρόκριση. Μάλιστα, η Ριέκα ολοκλήρωσε το ματς με οχτώ παίκτες χάρη στην αποβολή του Τίσιτς στο 89’.
Η Ρεάλ γλίτωσε μ’ αυτόν τον τρόπο τον αποκλεισμό κι έφτασε ως το τέλος της διαδρομής, κατακτώντας το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ απέναντι στην ουγγρική Βιντεότον. Όσον αφορά τον Ροζέ Σχούτερς, ο Βέλγος διαιτητής τιμωρήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία και λίγα χρόνια μετά αποσύρθηκε από την ενεργό δράση.
Ντέσνιτσα: «Ήταν κλοπή»
Το ποδόσφαιρο ήταν ένας τρόπος διαφυγής για τον ίδιο, αφού στα παιδικά του χρόνια είχε πέσει αρκετές φορές θύμα bullying από τους συμμαθητές του λόγω της ιδιαιτερότητας του. Μπορεί να μην άκουγε αυτούς που ήταν γύρω του στο χορτάρι, ωστόσο μπορούσε να τους αισθανθεί, χωρίς να χρειάζονταν να τους δει.
«Δεν είχα ποτέ πρόβλημα επικοινωνίας με τους συμπαίκτες μου επειδή μπορούσα να διαβάσω τα χείλη τους», πρόσθεσε ο Ντέσνιτσα, ένας από τους λίγους κωφάλαλους ποδοσφαιριστές που κατάφεραν να πρωταγωνιστήσουν σε επαγγελματικό επίπεδο.
Ο Κροάτης έπαιξε έντεκα σεζόν στη Ριέκα, που δεν πλασαρίστηκε ποτέ στην πρώτη τριάδα σε ένα ιδιαίτερα απαιτητικό πρωτάθλημα με Ερυθρό Αστέρα, Παρτίζαν, Χάιντουκ και Ντιναμό Ζάγκρεμπ. Πέτυχε 54 γκολ σε 254 ματς πρωταθλήματος και κατέκτησε μαζί της δύο Κύπελλα Γιουγκοσλαβίας και το Βαλκανικό Κύπελλο του 1978, στο οποίο συμμετείχε και ο Άρης. Στα αξιοσημείωτα και η μια συμμετοχή του στην Εθνική Γιουγκοσλαβίας, όπου μάλιστα κατάφερε να πετύχει γκολ.
Σε ηλικία 29 ετών αποχώρησε ως θρύλος της Ριέκα και δοκίμασε την τύχη του στη βελγική Κορτράικ. Οι τραυματισμοί που αντιμετώπισε αποτέλεσαν ένα ακόμη εμπόδιο στην καριέρα του και μετά από πέντε χρόνια στο Βέλγιο, επέστρεψε στην πατρίδα του, κλείνοντας την καριέρα του σε μικρές ομάδες της χώρας.
Όπως αποκάλυψε ο ίδιος, πριν κάποια χρόνια απολύθηκε από το πόστο του προπονητή στις ακαδημίες της Ριέκα εξαιτίας της ιδιαιτερότητας του και μάλιστα αναγκάστηκε να δουλέψει ως επιστάτης σε γήπεδο της κροατικής πόλης. «Με τα λεφτά που έβγαλα από το ποδόσφαιρο αγόρασα ένα σπίτι κοντά στο Ομπρόβακ, το οποίο όμως καταστράφηκε στο πόλεμο. Δεν βγάζαμε τότε τα χρήματα που παίρνουν οι παίκτες σήμερα. Αναγκάστηκα να ξαναχτίσω μόνος μου το σπίτι»...
Παρά τις δυσκολίες της ζωής, ο Ντέσνιτσα δεν το έβαλε ποτέ κάτω: «Ο Θεός μου πήρε την ακοή, όμως με προίκισε με ταλέντο και αγάπη για ποδόσφαιρο. Ακολουθήστε τα όνειρα σας».
