Το προφίλ της Αγγλίας
- Κώστας Καραγιαννόπουλος
- 10/6/2014 19:22
Σε κάθε διεθνής διοργάνωση, η Αγγλία παρουσιάζεται ως ένα από τα φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου, ωστόσο οι αποτυχίες του πρόσφατου παρελθόντος έχουν ρίξει τον πήχη των προσδοκιών για τα «τρία λιοντάρια», κάτι που ίσως φέρει καλύτερα αποτελέσματα στην ομάδα του «νησιού».
Σε όμιλο με Ιταλία, Ουρουγουάη και Κόστα Ρίκα, ο κίνδυνος αποκλεισμού από τη φάση των ομίλων είναι ορατός για την ομάδα του Ρόι Χότζον ο οποίος έχοντας πάρει μαζί του αρκετά νέα ταλαντούχα παιδιά, ελπίζει κατ’ αρχήν να «επιβιώσει» στο γκρουπ και στη συνέχεια να πραγματοποιήσει μια φιλότιμη προσπάθεια, οδηγώντας την ομάδα όσο πιο μακριά μπορεί.
Ιστορία στο θεσμό:
Αγωνίστηκε για πρώτη φορά στο Μουντιάλ της Βραζιλίας το 1950 όπου αποκλείστηκε από τη φάση των ομίλων, ωστόσο τέσσερα χρόνια μετά έφτασε μέχρι τα προημιτελικά, γνωρίζοντας ήττα με 4-2 από την Ουρουγουάη.
Έφτασε ξανά στους «8» το 1962 όπου ηττήθηκε με 3-1 από τη Βραζιλία, ωστόσο τέσσερα χρόνια μετά παίζοντας στο «σπίτι» της έφτασε στη μοναδική κατάκτηση του τροπαίου μέχρι σήμερα, νικώντας με 4-2 στον τελικό τη Δ. Γερμανία στη παράταση χάρη σε χατ-τρικ του Χαρστ.
Τέσσερα χρόνια μετά οι Δ. Γερμανοί πήραν εκδίκηση νικώντας τη αγγλική ομάδα με 3-2 στους «8», ενώ το 86’ τα «λιοντάρια» έπεσαν «θύμα» του Μαραντόνα ο οποίος με δύο γκολ που έμειναν στην ιστορία για διαφορετικούς λόγους, έμειναν εκτός τετράδας.
Το 1990 με παίκτες όπως οι Λίνεκερ και Γκασκόιν έφτασε μέχρι τα ημιτελικά, ωστόσο έχασε την πρόκριση στον τελικό στα πέναλτι (4-3) από τη Δ. Γερμανία και μέχρι σήμερα μετράει άλλες δύο παρουσίες στους «8». Το 2002 ηττήθηκε από τη Βραζιλία (2-1) στα προημιτελικά ενώ το 2006 έχασε την πρόκριση στους «4» στη… στοιχειωμένη «άσπρη βούλα» από τη Πορτογαλία (3-1), όπως είχε συμβεί και πριν δύο χρόνια στο Euro.
Πως βρέθηκε στη Βραζιλία:
Βέβαια πάλεψε μέχρι τις τελευταίες αγωνιστικές για την πρώτη θέση, καθώς τερμάτισε με μόλις ένα βαθμό πάνω από τη δεύτερη Ουκρανία, την οποία δεν κατάφερε να κερδίσει (1-1 εντός, 0-0 εκτός).
Έκανε περίπατο με τις μικρότερες ομάδες του ομίλου, διαλύοντας με 5-0 τη Μολδαβία, με 8-0 το Σαν Μαρίνο και με 4-1 το Μαυροβούνιο, ενώ την τελευταία αγωνιστική κέρδισε με 2-0 την Πολωνία.
Προπονητής:
Ρόι Χότζον (66 ετών)
Ο 66χρονος επιστρέφει για δεύτερη φορά στην καριέρα του σε τελική φάση Μουντιάλ, καθώς την περίοδο 1992-95 που βρέθηκε στον πάγκο της Ελβετίας, οδήγησε την ομάδα στην διοργάνωση του 94’ φτάνοντας μέχρι τους «16».
Πέρασε αρκετά χρόνια της καριέρας του στη Σουηδία, κατακτώντας πέντε πρωταθλήματα με τη Μάλμε και άλλα δύο με τη Χάλμσταντ, ενώ τη διετία 1995-97 βρέθηκε στον πάγκο της Ίντερ, φτάνοντας μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ το 97' όπου έχασε στα πέναλτι το τρόπαιο από τη Σάλκε του πρώην τεχνικού του ΠΑΟΚ, Χούμπ Στέφενς.
Ο ίδιος πέρασε και από τη Δανία, κατακτώντας το πρωτάθλημα με τη Κοπεγχάγη το 2001, ενώ το 2010 οδήγησε την Φούλαμ στον τελικό του Γιουρόπα Λιγκ, για να ακολουθήσει μια αποτυχημένη σύντομη πορεία στη Λίβερπουλ τη σεζόν 2010-11.
Παίκτες-κλειδιά:
Αυτός μαζί με τον Στάριτζ που προέρχεται από εξαιρετική χρονιά με τη φανέλα της Λίβερπουλ, θα αποτελέσουν τα δύο μεγάλα επιθετικά «όπλα» της ομάδας, ενώ ευκαιρίες αναμένεται να πάρει και ο 19χρονος Στέρλινγκ που επίσης «έλαμψε» με την παρουσία του τη φετινή σεζόν στους «κόκκινους».
Στον άξονα οι έμπειροι Τζέραρντ και Λάμπαρντ θα δώσουν την τελευταία τους παράσταση σε διεθνές επίπεδο προτού παραχωρήσουν τη «σκυτάλη» στα νέα παιδιά, με τους Χέντερσον, Γουίλσιρ και Λαλάνα να δείχνουν ικανοί για να δώσουν το κάτι παραπάνω έχοντας «δίψα» για διάκριση, ενώ ιδιαίτερα ελπιδοφόρος είναι και ο 20χρονος Μπάρκλει της Έβερτον.
Στην άμυνα παρά την απουσία του Τέρι, ο Κέιχιλ προέρχεται από πολύ καλή χρονιά στην Τσέλσι (ψηφίστηκε στην καλύτερη ενδεκάδα της Πρέμιερ) και μαζί με τον Τζαγκιέλκα θα αποτελέσουν εκτός απροόπτου το βασικό αμυντικό δίδυμο. Μπέινς και ο 18χρονος Σο καλούνται να καλύψουν το κενό του έμπειρου Άσλει Κόουλ, ενώ την εστία θα υπερασπιστεί ο Τζο Χαρτ της Σίτι.
Τι θέλει/Τι μπορεί:
Προπονητής και αρκετοί παίκτες προτού αναχωρήσουν για Βραζιλία τόνισαν πως πάνε απλώς για να ευχαριστηθούν την παρουσία τους στο τουρνουά, αποφεύγοντας τα μεγάλα λόγια, κάτι που οφείλεται στις απογοητεύσεις των περασμένων ετών αλλά και στον όμιλο που αγωνίζονται, καθώς με ομάδες όπως Ιταλία, Ουρουγουάη και Κόστα Ρίκα, κινδυνεύουν να αποχαιρετήσουν πρόωρα το θεσμό.
Αρκετοί στην Αγγλία, μεταξύ των οποίων και ο Πολ Σκόουλς υποστηρίζουν την άποψη πως ο Χότζον πρέπει να υιοθετήσει τον τρόπο παιχνιδιού της Λίβερπουλ και να ποντάρει πολλά στην ομοιογένεια των παικτών της ομάδας του Μέρσεϊσαϊντ που προέρχεται από εξαιρετική σεζόν.
Ζητούμενο είναι ο Χότζον να βρει τη σωστή «συνταγή» και να λύσει τα προβλήματα ανάπτυξης που έχει παρουσιάσει αρκετές φορές η Αγγλία σε επίσημα και φιλικά παιχνίδια, καθώς έχει δείξει ότι δεν μπορεί να δημιουργήσει εύκολα κινδύνους παρότι έχει στο ρόστερ της παίκτες με διψήφιο αριθμό γκολ και ασίστ σε επίπεδο Πρέμιερ Λιγκ.
Το ρόστερ:
Τερματοφύλακες: Φρέιζερ Φόρστερ (Σέλτικ), Μπεν Φόστερ (Γουέστ Μπρομ), Τζο Χαρτ (Μάντσεστερ Σίτι)
Αμυντικοί: Λέιτον Μπέινς και Φιλ Τζαγκέλκα (Έβερτον), Γκάρι Κέιχιλ (Τσέλσι), Γκλεν Τζόνσον (Λίβερπουλ), Φιλ Τζόουνς και Κρις Σμόλινγκ (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ), Λουκ Σο (Σαουθάμπτον)
Μέσοι: Ρος Μπάρκλεϊ (Έβερτον), Στίβεν Τζέραρντ, Τζόρνταν Χέντερσον και Ραχίμ Στέρλινγκ (Λίβερπουλ), Φρανκ Λάμπαρντ (Τσέλσι), Τζέιμς Μίλνερ (Μάντσεστερ Σίτι), Τζακ Γουίλσιρ και Άλεξ Όξλεϊντ-Τσάμπερλεϊν (Άρσεναλ), Άνταμ Λαλάνα (Σαουθάμπτον)
Επιθετικοί: Γουέιν Ρούνεϊ και Ντάνι Γουέλμπεκ (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ), Ντάνιελ Στάριτζ και Ρίκι Λάμπερτ (Λίβερπουλ)
