Μουντιάλ 2022 - Ουρουγουάη: Έχει μάθει να διακρίνεται η «σελέστε»
- Δημήτρης Ρήγας
- 14/11/2022 21:32
Η «σελέστε» βρίσκεται στην 14η θέση της παγκόσμιας κατάταξης της FIFA κι έχει επιστρέψει εδώ και πάρα πολλά χρόνια στις σταθερά υπολογίσιμες δυνάμεις του ποδοσφαίρου. Από τον Ιούνιο κι έπειτα δίνει διαρκώς φιλικούς αγώνες με σκοπό να παρουσιαστεί όσο πιο έτοιμη μπορεί στην τελική φάση του Μουντιάλ.
Αρχικά νίκησε το Μεξικό κι ακολούθως έμεινε στην ισοπαλία με τις ΗΠΑ. Διέλυσε με 5-0 εντός έδρας τον Παναμά και τον περασμένο Σεπτέμβριο έχασε επί αυστριακού εδάφους από το Ιράν. Στο τελευταίο φιλικό παιχνίδι της συγκρούστηκε με τον Καναδά στην Μπρατισλάβα της Σλοβακίας και κέρδισε εύκολα 2-0. Ήταν και η πρόβα τζενεράλε της, με δεδομένο ότι δεν έχει προγραμματίσει κανένα ματς πριν τη σέντρα του τουρνουά.
Προηγούμενες διοργανώσεις
Θα λάβει μέρος στη μεγάλη γιορτή του παγκοσμίου ποδοσφαίρου για 14η φορά, έχοντας παρακολουθήσει από απόσταση μόλις οκτώ τελικές φάσεις Μουντιάλ, εκ των οποίων τόσο το 1934 όσο και το 1938, ήταν η ίδια που αρνήθηκε να συμμετάσχει. Φυσικά έχει κατακτήσει δύο φορές το τρόπαιο.
Το μακρινό 1930 εντός έδρας στην πρώτη διοργάνωση και είκοσι χρόνια αργότερα, όταν ανέτρεψε όλα τα προγνωστικά και στέφθηκε πρωταθλήτρια κόσμου μέσα στη Βραζιλία. Σε τρεις περιπτώσεις κατάφερε να φτάσει μέχρι τα ημιτελικά, μένοντας σε όλες στην τέταρτη θέση. Ήταν το 1954 στην Ελβετία, το 1970 στο Μεξικό και το 2010 στη Νότια Αφρική.
Στα προημιτελικά αποκλείστηκε στο Μουντιάλ του 1966 στην Αγγλία και σ’ εκείνο που διεξήχθη πριν από τέσσερα χρόνια στη Ρωσία, όταν έχασε από τη μετέπειτα παγκόσμια πρωταθλήτρια Γαλλία, έχοντας πρώτα αποκλείσει στους «16» την προσεχή της αντίπαλο Πορτογαλία. Μόνο τρεις φορές έμεινε εκτός στη φάση των ομίλων κι ακόμα τρεις αποχαιρέτησε στον πρώτο γύρο των νοκ-άουτ, δηλαδή στη φάση των «16».
Πώς προκρίθηκε
Αρκετά επεισοδιακή ήταν η τελευταία προκριματική φάση για την Ουρουγουάη, από τη στιγμή που μέχρι πριν ένα χρόνο έμοιαζε να κινδυνεύει σοβαρά με αποκλεισμό. Κι αυτό διότι βρισκόταν μεταξύ των ομάδων που πάλευαν για ένα εισιτήριο και είχε γνωρίσει τέσσερις συνεχόμενες ήττες, τις δύο από την Αργεντινή, μία από τη Βραζιλία κι έναν απρόσμενο διασυρμό από τη Βολιβία εκτός έδρας.
Τότε οι διοικούντες την ομοσπονδία πήραν την απρόσμενη απόφαση κι απομάκρυναν τον θρυλικό Όσκαρ Ταμπάρες από την άκρη του πάγκου. Το συγκεκριμένο «ηλεκτροσόκ» είχε αποτέλεσμα κι ακολούθησαν τέσσερις σερί νίκες απέναντι σε Παραγουάη, Βενεζουέλα, Περού και Χιλή.
Το ντεμαράζ ήταν αρκετό προκειμένου να φτάσει η «σελέστε» μέχρι την 3η θέση, συγκεντρώνοντας τελικά 28 βαθμούς και μένοντας πίσω μόνο από τη Βραζιλία και την Αργεντινή, αποφεύγοντας το κάζο του αποκλεισμού.
Ο προπονητής: Ντιέγκο Αλόνσο
Στα 47 του χρόνια ο παλαίμαχος επιθετικός δεν έχει μεγάλη καριέρα ως προπονητής, ενώ δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση θρύλο του ποδοσφαίρου της Νότιας Αμερικής, όπως ήταν δίχως αμφιβολία ο προκάτοχός του, Όσκαρ Ταμπάρες. Από την αρχή ήξερε ότι έπρεπε να αποδεχθεί μια «βαριά» κληρονομιά κι έχει ξεκινήσει πάρα πολύ καλά τη θητεία του στο «τιμόνι» της Εθνικής Ουρουγουάης.
Πριν πάρει το χρίσμα για να καθίσει στον πάγκο της «σελέστε», είχε ήδη δουλέψει σε δύο ομάδες της χώρας, την Μπέλα Βίστα και την Πεναριόλ. Σε δύο συλλόγους της Παραγουάης, την Γκουαρανί και την Ολίμπια Ασουνσιόν και σε δύο μεξικανικά κλαμπ, την Πατσούκα και τη Μοντερέι. Ο τελευταίος του σταθμός όμως ήταν η Ίντερ Μαϊάμι του MLS.
Τα αποτελέσματά του μέχρι τώρα μαρτυρούν την καλή του δουλειά κυρίως στο ψυχολογικό κομμάτι, καθώς σε εννιά αναμετρήσεις έχει πανηγυρίσει 7 νίκες, έχει μετρήσει μία ισοπαλία κι έχει γνωρίσει επίσης μόλις μία ήττα.
Το ρόστερ
Αν υπάρχει μία κατάλληλη λέξη για να περιγράψει συνολικά το έμψυχο δυναμικό της Ουρουγουάης, δεν θα μπορούσε να ήταν άλλη από την εξής: εμπειρία. Η 26μελης αποστολή των Λατίνων είναι γεμάτη από «γερόλυκους» κι αυτό για κάποιους μπορεί να είναι αρνητικό, ωστόσο είναι πολύ σημαντική η εμπειρία σε τέτοιες διοργανώσεις.
Ο γκολκίπερ Μουσλέρα είναι το πιο γνωστό όνομα από την τριάδα των τερματοφυλάκων και στην άμυνα δεσπόζει φυσικά ο επιβλητικός Ντιέγκο Γκοντίν ο οποίος είναι και ο ρέκορντμαν συμμετοχών της «σελέστε». Παράλληλα υπάρχουν κι άλλοι σπουδαίοι αμυντικοί όμως ο Χοσέ Χιμένες της Ατλέτικο Μαδρίτης.
Στη μεσαία γραμμή αξιοπρόσεκτη είναι η παρουσία του Βαλβέρδε της Ρεάλ Μαδρίτης, του Μπεντανκούρ της Τότεναμ αλλά και των Νικολάς ντε λα Κρους της Ρίβερ Πλέιτ και του επιτελικού μέσου Ντε Αρασκαέτα της Φλαμένγκο.
Για να φτάσει κανείς στην επίθεση και να συναντήσει τον πρώτο σκόρερ στην ιστορία της εθνικής ομάδας Λουίς Σουάρες, τον «Διόσκουρό» του Έντινσον Καβάνι και τον εκπρόσωπο της νεότερης γενιάς και διάδοχό τους, Ντάργουιν Νούνιες.
Στόχος
Το γκρουπ στο οποίο κληρώθηκε η Ουρουγουάη είναι στα μέτρα της. Σίγουρα ξεκινάει ως αουτσάιντερ για την κορυφή, καθώς η Πορτογαλία μοιάζει να έχει τον πρώτο λόγο. Παρ’ όλα αυτά η «σελέστε» μπορεί να χρησιμοποιήσει ως «οδηγό» το μεταξύ τους παιχνίδι πριν από τέσσερα χρόνια στη Ρωσία, όταν είχε κερδίσει στη φάση των «16» και είχε αφήσει εκτός τους Ίβηρες. Φυσικά θα χρειαστεί ιδιαίτερη προσοχή και στα ματς με Νότια Κορέα και Γκάνα, έστω κι αν θα είναι εκείνη το ξεκάθαρο φαβορί.
Δεν μπορεί κανείς να της αφαιρέσει το δικαίωμα στο όνειρο, έστω κι αν μία πιθανή δεύτερη θέση, θα την φέρει -εκτός απροόπτου- πάνω στη Βραζιλία στο πρώτο νοκ-άουτ παιχνίδι. Αρχικά θα πρέπει να κάνει το καθήκον της και να αποφύγει έναν πρόωρο αποκλεισμό. Στη συνέχεια κατά την άποψή μας είναι ικανή να φτάσει μέχρι τα προημιτελικά που φαντάζουν και το «ταβάνι» της. Άλλωστε όλοι θα πρέπει να θυμούνται ότι οι Ουρουγουανοί ποτέ δεν φοβήθηκαν και ούτε πρόκειται να... τρομάξουν από τους Βραζιλιάνους!
Η αποστολή:
Τερματοφύλακες: Σέρχιο Ροτσέτ (Νασιονάλ), Φερνάντο Μουσλέρα (Γαλατάσαραϊ), Σεμπαστιάν Σόσα (Ιντεπεντιέντε)
Αμυντικοί: Ντιέγκο Γκοντίν (Βέλες Σάρσφιλντ), Χοσέ Χιμένες (Ατλέτικο Μαδρίτης), Ρόναλντ Αραούχο (Μπαρτσελόνα), Σεμπάστιαν Κοάτες (Σπόρτινγκ Λισαβόνας), Μαρτίνς Κάσερες (Λος Άντζελες Γκάλαξι), Ματίας Ολιβέρα (Νάπολι), Γκιλιέρμο Βαρέλα (Φλαμένγκο), Χοσέ Λουίς Ροντρίγκες (Νασιονάλ), Ματίας Βίνα (Ρόμα)
Μέσοι: Φεντερίκο Βαλβέρδε (Ρεάλ), Ροντρίγκο Μπεντανκούρ (Τότεναμ), Ματίας Βεσίνο (Λάτσιο), Λούκας Τορέιρα (Γαλατάσαραϊ), Μανουέλ Ουγκάρτε (Σπόρτινγκ Λισαβόνας), Νικολάς ντε λα Κρους (Ρίβερ Πλέιτ), Χιόρχιαν Ντε Αρασκαέτα (Φλαμένγκο)
Επιθετικοί: Λουίς Σουάρες (Νασιονάλ), Έντινσον Καβάνι (Βαλένθια), Ντάργουιν Νούνιες (Λίβερπουλ), Μάξι Γκόμες (Τράμπζονσπορ), Φακούντο Πελίστρι (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ), Φακούντο Τόρες (Ορλάντο Σίτι), Αγκουστίν Κανόμπιο (Ατλέτικο Παραναένσε)
