Μουκάμ: «Στον Αστέρα ο πρόεδρος αποφάσιζε την ενδεκάδα»
- Κώστας Καραγιαννόπουλος
- 23/9/2016 18:48
Σε σοβαρές καταγγελίες προχώρησε ο πρώην παίκτης του Αστέρα Τρίπολης, Ερβέν Μουκάμ, που το καλοκαίρι έμεινε ελεύθερος από τους Αρκάδες. Ο Καμερουνέζος, μιλώντας στη γαλλική ιστοσελίδα «footballski.fr» ανέφερε μεταξύ άλλων πως ο πρόεδρος της ομάδας της Τρίπολης ήταν αυτός που αποφάσιζε για την ενδεκάδα ενώ άφησε αιχμές για ρατσιστική συμπεριφορά αλλά και για προτερήματα που είχαν οι Αργεντινοί παίκτες.
Συγκεκριμένα ανέφερε: «Στη δεύτερη σεζόν υπήρξε αλλαγή προπονητή και στον καινούργιο άρεσα περισσότερο. Έβλεπε τις αρετές μου και γι’ αυτόν πραγματικά ήμουν κάποιος στον οποίο μπορούσε να υπολογίζει. Ποτέ δεν μου έβαλε ερωτηματικά. Το ίδιο και για άλλους παίκτες της ομάδας που δεν έπαιζαν, αν και είχαν ποιότητα. Νομίζω ότι έκανα καλές εμφανίσεις. Αλλά εντάξει, θα σας εξηγήσω τι ακριβώς συνέβη.
Ήταν το ματς κόντρα στον ΠΑΟΚ, το οποίο χάσαμε με 2-0. Θα ξεκινούσα βασικός, αλλά όχι, διότι έπρεπε να βάλει έναν Αργεντινό στην θέση μου! (σ.σ. αναφέρεται στο τελευταίο παιχνίδι του Τερεζόπουλου στον πάγκο του Αστέρα). Κάπως έτσι γινόταν. Ο κόουτς μου το εξήγησε όπως μπορούσε, εγώ το κατάλαβα και το δέχθηκα. Σεβάστηκε το γεγονός ότι ήρθε να μου εξηγήσει την επιλογή του.
Στη συνέχεια με έβαλε στο ημίχρονο. Θυμάμαι ήταν το τελευταίο του ματς στο τιμόνι της ομάδας και το γεγονός ότι στην ανάπαυλα έβαλε εμένα αντί για έναν άλλο Αργεντινό, πιθανώς και να του κόστισε τη θέση του. Απολύθηκε αμέσως μετά το τέλος του ματς. Πριν από αυτό με έβαζε. Μου είχε εμπιστοσύνη. Είχαμε μία πραγματικά καλή σχέση, γιατί ήξερε τι μπορούσα να κάνω. Ήταν ο μόνος που μου έδινε εμπιστοσύνη».Σε ερώτηση για το αν το πρόβλημα του Αστέρα ήταν ο πρόεδρος, απάντησε:
«Για μένα, ναι. Το πρόβλημα στο σύλλογο ήταν ότι ο πρόεδρος ολοκληρωτικά, 100%, αποφάσιζε για την ενδεκάδα. Ο πρόεδρος έφτιαχνε την ομάδα και μετά υπήρχαν… πιόνια, που διοικούσαν. Όλος ο κόσμος το ξέρει, ακόμα κι ο κόουτς! Κάθε φορά που ένας καινούργιος ερχόταν έλεγε: «Εγώ αποφασίζω εδώ». Όταν υπάρχει ένας κανονικός προπονητής, όπως συμβαίνει στην Γαλλία, την Αγγλία, την Γερμανία ή το Βέλγιο, ο καλύτερος παίζει. Ίσως υπάρχουν διαφορές στην συμπεριφορά, όμως αυτό δεν είχε να κάνει με την περίπτωση μου. Δεν ήταν οι καλύτεροι αυτοί που έπαιζαν. Ήταν περισσότερο: βάζουμε μέσα τους Αργεντινούς και μετά βλέπουμε με ποιους θα τους πλαισιώσουμε».
Όταν έπαιξα στο πρώτο μου φιλικό μας, αυτό με σόκαρε: Οι Αργεντινοί έπαιζαν μόνο μεταξύ τους. Δεν μας έβλεπαν καν. Εγώ σοκαρίστηκα κι από κάτι άλλο. Δεν ξέρω αν έτσι γίνεται στην Ελλάδα, αλλά όταν ήρθα μπήκα στα αποδυτήρια -ακόμα και στην Γαλλία όταν το κάνεις πρέπει να πεις καλημέρα σε όλο τον κόσμο- και χαιρέτησα όλο τον κόσμο. Και κάποιοι μου έδωσαν το αριστερό χέρι (γελάει). Όταν το βλέπεις αυτό στην Γαλλία σε σοκάρει και λες: «τι έλλειψη σεβασμού είναι αυτή;» Καλύτερα να μην με χαιρετίσεις, αν είναι να το κάνεις έτσι. Ίσως να είναι ο δικός τους τρόπος…».
Για τα κρούσματα ρατσιστικών συμπεριφορά στο εσωτερικό του Αστέρα:
«Υπήρχαν αρκετά εσωτερικά προβλήματα. Θα δώσω δύο ξεκάθαρα παραδείγματα, για να καταλάβει ο κόσμος. Την πρώτη χρονιά υπήρχε ένα πρόσωπο στα αποδυτήρια -ένας μαύρος παίκτης- ο οποίος έπεσε θύμα ρατσισμού. Τι έγινε; Η ομάδα άρχισε να λέει πως είναι κατά του ρατσισμού, ποστάροντας πράγματα παντού στα social media.
Ένα περιστατικό όπως αυτό όταν συμβαίνει σε άλλο σύλλογο στην Γαλλία, στην Ισπανία ή οπουδήποτε αλλού, ανεξάρτητα από το πόστο του στον σύλλογο, αυτός που το κάνει απολύεται. Ο ρατσισμός είναι κάτι σημαντικό. Στη Γαλλία τιμωρείται ακόμα και με φυλάκιση. Αυτός που το έκανε εδώ, τιμωρήθηκε με μία εβδομάδα αποκλεισμό και μετά επέστρεψε στην ομάδα, σαν να μην έτρεχε τίποτα κι όλα καλά!
Μετά υπάρχει ένα άλλο παράδειγμα. Κάποια στιγμή πήρα το αυτοκίνητο μου για να μεταφέρω εκτάκτως την γυναίκα μου στην Αθήνα, διότι είχε προβλήματα με το στομάχι της. Πήγα να δω ένα Γάλλο γιατρό εκεί. Την επόμενη μέρα πάω στην προπόνηση και μου λένε; "Που πήγες με το αμάξι; Είδαμε την πινακίδα σου". Απάντησα ότι έπρεπε να μεταφέρω την γυναίκα μου. Σύμφωνοι έγινε κατά την διάρκεια της νύχτας, αλλά στις 10 το πρωί ήμουν εκεί στην προπόνηση.
Μου απαντάνε: "Και ποιος το αποδεικνύει αυτό που λες;". Ο γιατρός μου έστειλε ένα φάκελο αλλά με απέκλεισαν για περισσότερες από 15 ημέρες. Όταν επέστρεψα στην προπόνηση έφτιαξαν δύο ομάδες και δεν ήμουν ούτε στην μία ούτε στην άλλη, ειδικά όταν ήμασταν πολλά άτομα στην προπόνηση. Ήμουν στην πρώτη μου χρονιά και μετά έτσι ήταν όλο τον καιρό. Αυτό γινόταν για να δώσουν έμφαση στην αξία του κάθε παίκτη στα μάτια του προέδρου. Για μένα ήταν πραγματικά άδικο. Ακόμα και οι Έλληνες, ήταν μαζί μας, τους τιμωρούσαν όπως εμάς, σε αντίθεση με τους Αργεντινούς. Οι Έλληνες μπορούσαν να κάνουν λάθη δύο φορές, εμείς μία, αλλά οι Αργεντινοί…
Υπάρχει ένας παίκτης, που δεν θέλω να κατονομάσω. Σκόραρε τρία γκολ και έπαιξε καμιά τριανταριά ματς, ίσως περισσότερα. Ήταν απίστευτο. Έλεγα στον εαυτό μου: "Πρέπει να είσαι έτοιμος, γιατί με αυτά που κάνει, κάποια στιγμή θα σου δοθεί η ευκαιρία».
Για το επίπεδο του ελληνικού ποδοσφαίρου:
«Εξαρτάται από το ποια ομάδα θα πέσεις. Για παράδειγμα, τον πρώτο χρόνο παίξαμε με τον ΟΦΗ. Για μένα, βρίσκονταν στο επίπεδο των ομάδων της 4ης κατηγορίας στη Γαλλία. Γενικότερα, το ελληνικό ποδόσφαιρο, με εξαίρεση των μεγάλων, θα το τοποθετούσα κοντά στη Λιγκ 2 της Γαλλίας»
