Stoixima στο ποδόσφαιρο

Στοίχημα Stoixima Live Scores

Μουρίνιο: «Το πρόβλημα μου είναι ότι γίνομαι όλο και καλύτερος»

Μουρίνιο: «Το πρόβλημα μου είναι ότι γίνομαι όλο και καλύτερος»

Συντάκτης: Κώστας Καραγιαννόπουλος
Κώστας Καραγιαννόπουλος
9/4/2015 21:57
Ο Ζοζέ Μουρίνιο έδωσε ενδιαφέρουσα συνέντευξη στη «Telegraph». Ο Πορτογάλος τεχνικός της Τσέλσι μίλησε για την πρώτη του δουλειά, για το πώς βλέπει τον εαυτό του, για τη σχέση του με τη θρησκεία, για τη… τρέλα των εκατομμυρίων στο ποδόσφαιρο και άλλα πολλά!

Απολαυστικός ήταν σε ακόμα μια συνέντευξη του ο Ζοζέ Μουρίνιο. Ο τεχνικός της Τσέλσι αναφέρθηκε στο πόσο καλύτερος γίνεται κάθε χρόνο, αποκάλυψε γιατί πηγαίνει δύο ώρες πριν την προπόνηση και κλείνεται μόνος του στο γραφείο, ενώ εξέφρασε την άποψη του για τα μεγάλα χρηματικά ποσά που διακινούνται στο ποδόσφαιρο.

Ο ίδιος αναφέρθηκε στο πόσο σημαντικό είναι γι' αυτόν η θρησκεία, δήλωσε κατά της «Χρυσής Μπάλας» ενώ έκλεισε τη συνέντευξη του, τονίζοντας:

«Σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να καταλάβω πως ένας ποδοσφαιριστής ή ένας προπονητής μπορεί να βρεθεί στην κορυφή μιας λίστας με τους ανθρώπους που επηρεάζουν περισσότερο τη ζωή κάποιου. Δεν είμαστε ούτε επιστήμονες, ούτε γιατροί, ούτε σώζουμε ζωές... Με ένα άθλημα ασχολούμαστε και αυτό είναι όλο».

Αναλυτικά η συνέντευξη του Μουρίνιο:


Για το πώς βλέπει τον εαυτό του με το πέρασμα των χρόνων: «Νομίζω ότι έχω ένα πρόβλημα, το οποίο είναι πως βελτιώνομαι σε οτιδήποτε έχει σχέση με τη δουλειά μου από τότε που ξεκίνησα. Υπάρχει εξέλιξη σε πολλούς διαφορετικούς τομείς, στον τρόπο που διαβάζω το παιχνίδι, στον τρόπο που προετοιμάζω το παιχνίδι, στον τρόπο που κάνω τις προπονήσεις, στη μεθοδολογία... αισθάνομαι ολοένα και καλύτερος. Υπάρχει όμως ένα πράγμα στο οποίο δεν μπορώ να αλλάξω: όταν αντιμετωπίζω τα μίντια δεν είμαι ποτέ υποκριτής». Για το αν συμφωνεί σε κάτι με τον Αρσέν Βενγκέρ: «Πιστεύω ότι ο Αρσέν Βενγκέρ έχει πει κάτι ενδιαφέρον. Ότι είναι κατά της Χρυσής Μπάλας και πιστεύω ότι είναι σωστό. Αυτή τη στιγμή το ποδόσφαιρο έχει χάσει λίγο την έννοια της ομάδας και επικεντρώνεται περισσότερο στο άτομο. Πάντα κοιτάμε για την επίδοση κάθε παίκτη, τα στατιστικά του, πόσα χιλιόμετρα έτρεξε… Δηλαδή αν έτρεξες 11 χιλιόμετρα σε ένα παιχνίδι και εγώ έτρεξα 9, έκανες καλύτερη δουλειά από εμένα; Ίσως όχι… Ίσως τα δικά μου 9 χιλιόμετρα ήταν πιο σημαντικά».

Για το καθιερωμένο δίωρο απομόνωσης στο γραφείο του: «Χρειάζομαι το χρόνο μου. Δεν είμαι τόσο... γέρος για το ποδόσφαιρο. Έχω ακόμα 20 χρόνια καριέρας μπροστά μου στην προπονητική. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι αισθάνομαι σαν... γριά αλεπού. Δεν με φοβίζει τίποτα, δεν ανησυχώ για τίποτα, ξέρω ότι τίποτα δεν πρόκειται να μου συμβεί... Έχω την ικανότητα να κοντρολάρω τα συναισθήματα και να είμαι ψύχραιμος, όμως χρειάζομαι το χρόνο μου για να σκεφτώ. Δεν ξυπνάω αγχωμένος μες στον ύπνο μου και σκέφτομαι ένα πρόβλημα ή έναν σοβαρό τραυματισμό για κάποιον ποδοσφαιριστή μου. Τα ελέγχω, αλλά χρειάζομαι το χρόνο μου για να βρω τις λύσεις».

Για την πρώτη του δουλειά: «Τεχνικά δεν ήμουν έτοιμος για εκείνη τη δουλειά... Ήταν με παιδιά που είχαν σύνδρομο Down... Αν πέτυχα κάτι εκείνα τα χρόνια σε αυτό που έκανα, ήταν λόγω της σχέσης που ανέπτυσσα με τα παιδιά και της ικανότητάς μου να βοηθάω στο κομμάτι της ψυχολογίας και των συναισθημάτων. Για παράδειγμα, είχα ένα παιδί που έλεγε ότι το πήρε απόφαση πως δεν θ' ανέβει ποτέ ξανά σκάλες ή κάποιο άλλο παιδί που δεν μπορούσε να κάνει την παραμικρή κίνηση. Πέτυχα γιατί ήξερα πως να το χειριστώ στο ψυχολογικό κομμάτι. Στα 16 μου, είχα τον έλεγχο και τη διαχείριση μικρών παιδιών, τώρα έχω τους καλύτερους ποδοσφαιριστές στον κόσμο. Το πιο σημαντικό θα είναι πάντα η σχέση που θα έχεις με τον παίκτη. Όχι όμως επί προσωπικού, αλλά μέσα στο σύνολο, μέσα στην ομάδα. Η ομάδα κερδίζει, όχι ο ένας».

Για τα μεγάλα χρηματικά ποσά που διακινούνται στο ποδόσφαιρο: «Η στιγμή που πήρα πραγματικά πολλά λεφτά στα χέρια μου ήταν στο δεύτερο συμβόλαιό μου με την Πόρτο, το 2003, ήμουν 30 και κάτι. Ήμουν παντρεμένος, ήμουν έτοιμος για αυτό. Τα παιδιά που παίρνουν πολλά χρήματα στα χέρια τους στα 16, στα 17, στα 19, στα 20 δεν ξέρουν πώς να αντιδράσουν, δεν ξέρουν τί να κάνουν. Στην Τσέλσι έχουμε ένα φανταστικό τμήμα που ονομάζεται Υποστήριξη και Πρόνοια Παικτών όπου τους βοηθούν στα πάντα. Έχουν ανθρώπους στην τράπεζα για να τους εξηγούν τα περί χρήματος. Θέλεις να αγοράσεις ένα σπίτι; Ας διασφαλίσουμε ότι είσαι το σωστό άτομο που θα κάνει τη σωστή συμφωνία. Οι νεαροί παίκτες που έρχονται στην πρώτη ομάδα δεν αγοράζουν αμάξι, έχουμε σπόνσορα την Audi και παρέχουν αμάξια στους παίκτες. Οι παίκτες το χρειάζονται αυτό σε έναν περίπλοκο κόσμο».

Για το αν θεωρεί πατρική φιγούρα τον εαυτό του απέναντι στους παίκτες: «Είναι καθήκον μου να είμαι».

Για τη σχέση του με την θρησκεία: «Πιστεύω απόλυτα, ξεκάθαρα. Κάθε ημέρα προσεύχομαι, κάθε ημέρα μιλάω με το Θεό. Δεν πάω κάθε ημέρα στην εκκλησία, ούτε καν μία φορά την εβδομάδα. Πηγαίνω όταν αισθάνομαι την ανάγκη να το κάνω. Και όταν είμαι στην Πορτογαλία, πάντα πηγαίνω. Προσεύχομαι για την οικογένειά μου! Προσεύχομαι για τα παιδιά μου, για τη γυναίκα μου, για τους γονείς μου, για μία ευτυχισμένη και καλή οικογενειακή ζωή. Ποτέ δεν πηγαίνω στην εκκλησία για να μιλήσω με Εκείνον για το ποδόσφαιρο. Ποτέ!».

Για τη σύζυγό του: «Δεν είναι το κομμάτι της το ποδόσφαιρο. Αυτό που μου λέει και με συμβουλεύει κάθε φορά είναι να βρίσκομαι στην ομάδα που θέλω, να κάνω αυτό που μου αρέσει, να είμαι αυτός που θέλω να είμαι και να δουλεύω με αυτούς που θέλω. Είναι ένα μικρό μυστικό γιατί όταν είσαι χαρούμενος με τη δουλειά σου και όσα κάνεις εκτός σπιτιού, τότε είσαι καλά και στο σπίτι σου με την οικογένειά σου. Παρ' όλα αυτά, ακόμα κι όταν δεν είμαι καλά και έχω χάσει ένα σημαντικό παιχνίδι, προσπαθώ να πηγαίνω στο σπίτι και να είμαι χαμογελαστός. Σκέφτομαι ότι απλά έχασα ένα παιχνίδι και η επόμενη μέρα θα είναι ένα νέο ξεκίνημα».

Για το αν έχει διαβάσει τον Μακιαβέλι: «Ναι, φυσικά και ξέρω τον Μακιαβέλι. Συμφωνώ ότι μερικές φορές έχω κάτι από Μακιαβέλι σε μερικά από τα σχόλιά μου, όμως τίποτα παραπάνω. Σε καμία περίπτωση»

Για το αντίκτυπο του ποδοσφαίρου στην κοινωνία: «Στην Πορτογαλία λένε ότι ποτέ δεν αλλάζεις τη μητέρα σου και την ομάδα σου. Κι εγώ παθιάζομαι με το ποδόσφαιρο και καταλαβαίνω τον αντίκτυπο που έχει στην κοινωνία και στον τρόπο ζωής των ανθρώπων η ενασχόληση με το ποδόσφαιρο και η αφιέρωση χρόνου σε αυτό. Όμως, σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να καταλάβω πως ένας ποδοσφαιριστής ή ένας προπονητής μπορεί να βρεθεί στην κορυφή μιας λίστας με τους ανθρώπους που επηρεάζουν περισσότερο τη ζωή κάποιου. Δεν είμαστε ούτε επιστήμονες, ούτε γιατροί, ούτε σώζουμε ζωές... Με ένα άθλημα ασχολούμαστε και αυτό είναι όλο. Δεν συγκρίνονται ορισμένα πράγματα».

Οι προτιμήσεις του:

Αγαπημένο αυτοκίνητο: Jaguar F-Type (το αμάξι που οδηγεί)
Αγαπημένο ρόλοι: Hublot King Power 'Special One' (το σχεδίασε ο ίδιος)
Αγαπημένο τηλέφωνο: BlackBerry
Αγαπημένο προορισμό: Πορτογαλία
Αγαπημένο εστιατόριο: Το σπίτι μου!

Σχόλιο:

Για τη συμμετοχή σας στη συζήτηση απαιτείται εγγραφή.