Μπόλονι: «Αξίζει το βραβείο Νόμπελ ο Αλαφούζος»
Ο Λάζλο Μπόλονι παραχώρησε συνέντευξη σε ιστοσελίδα της πατρίδας του και τόνισε ότι ο Γιάννης Αλαφούζος αξίζει το βραβείο Νόμπελ για την προσφορά του στον Παναθηναϊκό.Αναλυτικά τα όσα είπε στην ιστοσελίδα gsp.ro:
Για την ηλικία του: «Nομίζω δεν έχετε πληροφορηθεί τα νέα. Μόλις έκλεισα τα... 30! Αγγίζεις ένα θέμα, αυτό της ηλικίας, που πάντα ενοχλεί έναν άνθρωπο με πολλά χρόνια. Η απάντηση για να μένεις νέος είναι μία: η δουλειά! Μέρα με την μέρα αφιερώνω μιάμιση ή δύο ώρες στον εαυτό μου».
Για την πίεση: «Δεν το βλέπω ως πίεση αλλά ως επιθυμία να αφήσω κάτι πίσω μου. Ίσως είμαι πολύ εγωιστής αλλά για εμένα είναι ανάγκη, με ικανοποιεί, πως κάνω κάτι. Αυτή η πίεση δεν με ενοχλεί, είμαι σε ανταγωνισμό με τον εαυτό μου».
Για τον Παναθηναϊκό και την κατάσταση στην ομάδα: «Έχουμε κάποια πλάνα στον Παναθηναϊκό, θα δούμε τι θα καταφέρουμε. Το οικονομικό πρόβλημα που είχε η ομάδα είναι εντελώς διαφορετικό από αυτό της Ντινάμο για παράδειγμα. Έγιναν λάθη σε δύσκολα χρόνια, προέκυψε και η παγκόσμια οικονομική κρίση και η ομάδα έφτασε κοντά στο χείλος του γκρεμού. Ο λογαριασμός έφτασε κοντά στα 100 εκατομμύρια ευρώ! Ο ιδιοκτήτης ήταν αυτός που συμφώνησε να πληρώσει γιατί είχε την δυνατότητα να το κάνει. Ειλικρινά ένας άντρας σαν εκείνον αξίζει το βραβείο Νόμπελ, αλλά δεν μπορεί να πάει στα παιχνίδια λόγω των οπαδών».
Για τη συνομιλία που είχε με τον Νεντελτσεάρου της ΑΕΚ: «Πρέπει να κάνουμε προσπάθεια να γνωρίσουμε τη νέα γενιά της Ρουμανίας καλύτερα. Για παράδειγμα, ο Νεντελτσεάρου της ΑΕΚ με χαιρέτησε. Μιλήσαμε για λίγα λεπτά μετά από το παιχνίδι, του είπα τι πίστευα γι' αυτόν, ειδικά αφού είχα αναλύσει τρία ματς της ομάδας του».
Για το όνειρο του να προπονήσει αγγλική ομάδα: «Ήθελα να δουλέψω στην Αγγλία. Ήταν το όνειρό μου. Ήμουν πολύ κοντά, ακόμη και τώρα το 2020 και πριν από καιρό ήμουν σε διαπραγματεύσεις με την Φούλαμ. Μίλησα με τον τεχνικό διευθυντή τους. Στη Γερμανία είχα επαφή με την Νυρεμβέργη, αλλά δεν ήξερα τη γλώσσα. Θα μου άρεσε να δουλέψω στην Ιταλία ξανά».
Για το θάνατο του Μαραντόνα: «Όλοι ξαφνιαστήκαμε από τον θάνατο του Μαραντόνα. Ο Κρόιφ έφυγε, ο Μαραντόνα έφυγε, αυτό είναι λυπηρό. Όπως είπα, τα αστέρα δεν εξαφανίζονται τρέχουν προς τον ουρανό».