Δεν είναι πια η εθνική ομάδα, αλλά ομάδα ανθρώπων. Λυπάμαι που σας ενημερώνω ότι η εθνική ομάδα της Συρίας ελέγχεται από ανθρώπους με έλλειψη επαγγελματικής, διοικητικής και τεχνικής δουλειάς και δεν περίμενα να ζήσω αυτές τις άσχημες στιγμές μέσα στην ομάδα, την οποία θεωρούσα ως οικογένεια με αγάπη και στοργή. Δεν θα σας κρύψω ότι η ομάδα ελέγχεται από τέσσερις παίκτες και αυτοί έχουν την εξουσία να παίρνουν τις περισσότερες αποφάσεις.

Ο Νιζάρ Μαχρούς (σ.σ. πρώην προπονητής της Συρίας) πριν από τον αγώνα με το Ιράν μού είχε πει ''Εάν παίξεις, θα στεναχωρηθούν άλλοι παίκτες''. Επίσης, ο προπονητής Τίτα είναι ένας καλομαθημένος άνθρωπος, ο οποίος ακούει τους άλλους και υλοποιεί τα αιτήματά τους για να διατηρήσει τη θέση του. Ισχυρίζεται ότι είναι σαν πατέρας των παικτών, αλλά αλήθεια με αντιμετώπισε όπως ένας πατέρας κάνει με τον γιο του; Αυτό που κάνει ο Τίτα σε συνεργασία με τους υπόλοιπους είναι ξεκάθαρο, οπότε πώς μπορεί να πετύχει να οδηγήσει την εθνική ομάδα στη νίκη;

Είμαι Σύριος με πάθος και ταυτότητα προτού γίνω Κούρδος αλλά ο ρατσισμός κυριαρχεί στην εθνική ομάδα, είτε μέσα στο ξενοδοχείο είτε στις προπονήσεις και τους αγώνες. Ήθελαν να αμαυρώσουν την εικόνα μου, να με προσβάλουν και να με παρουσιάσουν ως μη επαγγελματία. Όμως, δεν θα τα καταφέρουν, γιατί ο κόσμος γνωρίζει όλα τα δεδομένα. Πάντα προείχε η εθνική ομάδα έναντι όλων των συλλόγων που έπαιξα, επειδή η χώρα μου είναι πάνω απ' όλα. Ήθελα καλύτερη μεταχείριση, όχι να με παραγκωνίζουν και να με αποκλείουν έτσι. Έκανα ένα λάθος, αλλά επέμειναν να με απομακρύνουν, παρά τη ''συγγνώμη'' μου προς αυτούς, για συγκεκριμένους σκοπούς που σχεδίαζαν από πριν.

Ζητώ συγγνώμη απ' όλους τους Σύρους φιλάθλους. Θα συνεχίσω να σας αγαπώ και να είμαι πιστός σε εσάς. Θα επιστρέψω στην ομάδα -και αυτό είναι το καθήκον μου απέναντι στη χώρα μου- αφού όμως γίνουν αλλαγές στην ομάδα, η πρώτη από τις οποίες είναι να φέρει επαγγελματισμό, δικαιοσύνη και ειλικρίνεια ενώπιον του Θεού και του κόσμου