Πολυαγαπημένε Σάββα

Ήσουν για μένα μέλος της οικογένειας μου, συνοδοιπόρος και φίλος, θερμός συμπαραστάτης στα δύσκολα και πάντα στην πρώτη γραμμή χωρίς ποτέ να κάνεις βήμα πίσω.

Χωρίς δεύτερη σκέψη ή δισταγμό έβαζες τα στήθη σου μπροστά απέναντι σε όλους στα γήπεδα, στις εκλογές, στην καθημερινότητα μας.

Ήταν μια κοινή στάση ζωής και για τους δυο μας και κάτι που μας ένωνε μέχρι τέλους. Και φυσικά στο τέλος νικητής ήταν πάντα ο Πειραιάς και ο Ολυμπιακός.

Ο τρόπος που αγαπούσες τον Ολυμπιακό είναι φάρος φωτεινός για όλους μας και η Ιστορία της ομάδας μας φιλόξενα σου ανοίγει την αγκαλιά της και σε περιβάλλει με το χρυσό στεφάνι του δαφνοστεφανωμένου έφηβου.

Γιατί αυτό ήσουν πάντα. Ένας έφηβος με φωτιά στην ψυχή.

Γεμάτος πάθος για τη ζωή, δύναμη και φυσικά γεννημένος Νικητής.

Έφυγες όπως σου αρμόζει: Πρωταθλητής. Όμως το πιο σημαντικό είναι ότι έζησες Πρωταθλητής στη ζωή σου!

Πάντα έλεγες ότι ο Ολυμπιακός σου δίνει ζωή. Κι εσύ όμως έδινες στον Ολυμπιακό και σε όλους μας ζωή με το πάθος σου.

Είμαι σίγουρος ότι οι γίγαντες του Ολυμπιακού σε περιμένουν στην πόρτα του Παραδείσου.
Από σήμερα, στο αγαπημένο σου Καραισκάκη, μια θέση ακριβώς πάνω από τον πάγκο της ομάδας μας θα είναι για πάντα κενή με ένα λουλούδι, για να παρακολουθούμε μαζί τη μεγάλη μας αγάπη. για να είσαι πάντα παρών και να μας δίνεις κουράγιο και σιγουριά όπως έκανες μέχρι σήμερα!

Σου υπόσχομαι, ότι όλοι μαζί θα συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε και να δημιουργούμε έναν Ολυμπιακό νικητή, Πρωταθλητή, Ευρωπαίο, που θα κάνει κάθε Έλληνα υπερήφανο.

Ότι ήθελες και λάτρευες και εσύ σε όλη σου τη ζωή!

Καλό ταξίδι Πρωταθλητή