Νίκος Πεντζαρόπουλος, ο «ήρωας του Τάμπερε»
- Κώστας Καραγιαννόπουλος
- 15/10/2018 11:44
Ήταν 15η Ιουλίου του 1952. Η Ολυμπιακή ομάδα της Ελλάδας, που στην ουσία ήταν η Εθνική Ελλάδας, έδινε τη μάχη για την είσοδο στον 1ο γύρο του Ολυμπιακού τουρνουά της Φινλανδίας. Αντίπαλος της η ισχυρή Δανία, ομάδα με φιλοδοξίες για μετάλλιο, που θεωρούνταν το ακλόνητο φαβορί για την πρόκριση.
Η αναμέτρηση έγινε στο γήπεδο «Ρατίνα» του Τάμπερε και το παιχνίδι δεν κυλούσε καλά για τη «γαλανόλευκη», αφού δύο γκολ του Πέτερσεν σε διάστημα ενός λεπτού (36’, 37’) είχαν δώσει ισχυρό προβάδισμα στους Σκανδιναβούς. Η εικόνα του αγώνα έδειχνε ότι η Ελλάδα δεν θα απέφευγε τη συντριβή, ωστόσο ο Νίκος Πεντζαρόπουλος είχε άλλη άποψη.
Ο Έλληνας γκολκίπερ έκανε το παιχνίδι της ζωής του, πραγματοποιώντας απίστευτες επεμβάσεις, ενώ σε πολλές περιπτώσεις σταμάταγε δύο ή και τρία συνεχόμενα σουτ. Ο Σεριάνο Βολίνι, δημοσιογράφος που κάλυπτε το ματς, έγραψε ότι ο Έλληνας πορτιέρο φαινόταν να έχει πέντε χέρια.
Οι Δανοί δεν μπόρεσαν να «κλειδώσουν» το ματς και στο 84’ η Εθνική μείωσε σε 2-1 με τον Εμμανουηλίδη. Το σκορ δεν άλλαξε μέχρι το τελευταίο σφύριγμα αλλά παρά τον αποκλεισμό, η θρυλική εμφάνιση του Πεντζαρόπουλου πέρασε στην ιστορία. Φημολογείται ότι οι Ιταλοί, μετρώντας τα στατιστικά του αγώνα, έγραψαν ότι οι Δανοί είχαν 42 τελικές και ο Έλληνας γκολκίπερ 37 αποκρούσεις.
Οι Έλληνες δημοσιογράφοι αφιερώνουν για μέρες διθυραμβικά κείμενα και πρωτοσέλιδα στις εφημερίδες για τον «ήρωα του Τάμπερε», προσωνύμιο που θα συνόδευε τον Πεντζαρόπουλο σε όλη του ζωή. Ανάλογα σχόλια και από τον διεθνή Τύπο που έγραψε «Γεννήθηκε ο νέος Ζαμόρα», παρομοιάζοντας τον με τον θρυλικό Ισπανό τερματοφύλακα.
Τα πρώτα του βήματα, ο Πανιώνιος και το φιλί του Μουράτη
Σ’ ένα ματς με τη δεύτερη ομάδα του Πανιωνίου, το 1943, ο βασικός τότε τερματοφύλακας των «κυανέρυθρων», Γιώργος Ρουσόπουλος, που ταυτόχρονα εκτελούσε καθήκοντα προπονητή στις μικρές ομάδες του συλλόγου, τον είδε και εντυπωσιάστηκε από τα προσόντα του.
«Κατάλαβα ότι βρισκόμουν μπροστά σε ένα φαινόμενο. Δεν υπολόγιζε τίποτα. Έπεφτε μες το χώμα και τις πέτρες χωρίς να υπολογίζει τίποτα. Από τότε άρχισα να τον πιέζω να έρθει στον Πανιώνιο. Ήταν δύσκολο. Όλη η οικογένειά του ήταν Παναθηναϊκοί. Χρειάστηκαν πολλές προσπάθειες για να τον πείσω να υπογράψει», είχε δηλώσει αρκετά χρόνια μετά ο Ρουσόπουλος.
Ο Πεντζαρόπουλος εντάχθηκε στον Πανιώνιο σε ηλικία 16 ετών και σύντομα πέρασε από τα τσικό στην πρώτη ομάδα. Μάλιστα, στις 22 Δεκεμβρίου του 1946 στο «Καραϊσκάκη» σ’ ένα παιχνίδι όπου ο Πανιώνιος κέρδισε με 5-4 τον Ολυμπιακό, έδειξε τις απίστευτες ικανότητες του.
Ο ποδοσφαιρικός θρύλος μιλά για μια επέμβαση σε σουτ του Ανδρέα Μουράτη που διακρινόταν για το «φαρμακερό» του πόδι. Ο Πεντζαρόπουλος βλέποντας τη μπάλα να τον προσπερνά κάνει στροφή 180 μοιρών και με γροθιά διώχνει τη μπάλα, ενώ ο ίδιος καταλήγει στα δίχτυα. Ο Μουράτης έκπληκτος από την επέμβαση αυτή σπεύδει και τον φιλά.
Οι εμφανίσεις του με τον Πανιώνιο τον έφεραν στην πόρτα της Εθνικής, όπου τα επόμενα χρόνια θα ήταν η πρώτη επιλογή του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος, φορώντας μάλιστα και το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Αξίζει να σημειωθεί πως σε έναν αγώνα με την Τουρκία στην Κωνσταντινούπολη ο Τύπος της εποχής έγραψε ότι έπεσε τρεις φορές αναίσθητος λόγω επικίνδυνων αποκρούσεων του!
Οι προπονήσεις με την Ίντερ και το όνειρο που δεν πραγματοποιήθηκε
Σε μια εποχή που το ελληνικό ποδόσφαιρο ήταν τελείως ερασιτεχνικό και οι ποδοσφαιριστές δεν είχαν οικονομικές απολαβές, η προοπτική του επαγγελματισμού σε μια κορυφαία ομάδα του Καμπιονάτο σε συνδυασμό με τις μυθικές οικονομικές απολαβές που του πρότειναν από την Ίντερ, «ζάλισαν» τον Πεντζαρόπουλο που δεν δυσκολεύτηκε να πει το ναι. Άλλωστε, δεν προερχόταν από εύπορη οικογένεια και με δυσκολία εξασφάλιζε τα προς το ζην.
Τον Αύγουστο του 1952, ο Έλληνας πορτιέρο, εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι δεν είχε αγωνιστικές υποχρεώσεις με τον Πανιώνιο, ταξίδεψε σιδηροδρομικώς στο Μιλάνο όπου και έμεινε για περίπου επτά μήνες. Οι «νερατζούρι» του κάλυπταν τα έξοδα και ο Έλληνας γκολκίπερ αγωνίστηκε σε φιλικά παιχνίδια όπου απέσπασε εγκωμιαστικά σχόλια από τον ιταλικό Τύπου. Ωστόσο, δεν κατάφερε ποτέ να αγωνιστεί σε επίσημο παιχνίδι.
Ο πρόεδρος του Πανιωνίου, Κώστας Καραμπάτης, θυμωμένος για την κίνηση του να πάει στην Ιταλία χωρίς να τον ενημερώσει, αρνήθηκε την πρόταση 100.000 δραχμών της Ίντερ, ένα μεγάλο ποσό για την εποχή. Ο Πεντζαρόπουλος είχε δελτίο με τον Πανιώνιο, αλλά δεν επέστρεφε στην Ελλάδα, με την ελπίδα να καμφθούν κάποια στιγμή οι εγωισμοί του Καραμπάτη και να γίνει η μεταγραφή. Η Ίντερ τον ήθελε τόσο πολύ, όμως το πολυπόθητο ναι από τον Καραμπάτη, δεν ήρθε ποτέ… Στο φινάλε της σεζόν η ιταλική ομάδα στέφθηκε πρωταθλήτρια Ιταλίας, αλλά ο Πεντζαρόπουλος δεν ήταν μέλος της, έχοντας επιστρέψει πικραμένος στην Ελλάδα.
Όπως περιγράφει ο Τύπος της εποχής, του επιφυλάχθηκε εντυπωσιακή υποδοχή στον σταθμό Λαρίσης και λίγο καιρό μετά επανήλθε στον Πανιώνιο, όπου έπαιξε για δύο ακόμη χρόνια. Δεν θύμιζε όμως σε τίποτε τον ιπτάμενο τερματοφύλακα που λάτρεψαν όλοι οι Έλληνες φίλαθλοι και απογοητευμένος εγκατέλειψε πρόωρα την ενεργό δράση, σε ηλικία 28 ετών.
Η αγάπη του για τον Πανιώνιο δεν έσβησε ποτέ
Ο ίδιος δίδαξε τα μυστικά της θέσης στον νεαρό τότε Αντώνη Μανίκα, ο οποίος λίγα χρόνια αργότερα μνημόνευσε το δάσκαλο του, όταν απέκρουσε περί τα 15 πέναλτι σε μια τριετία στον Πανιώνιο και έφτασε έως την Εθνική ομάδα.
Δεν σταμάτησε ποτέ να ενδιαφέρεται για τον Πανιώνιο, ακόμα και όταν διαγνώστηκε με καρκίνο. Η ομάδα είχε ξεκινήσει πολύ άσχημα την περίοδο 1978-79 και κάποια στιγμή είχε βρεθεί και στην τελευταία θέση της βαθμολογίας. Μετά τον ερχομό του Πάνου Μάρκοβιτς, οι «κυανέρυθροι» άρχισαν να συνέρχονται αγωνιστικά προς ανακούφιση του Πεντζαρόπουλου, ο οποίος παρά τη σοβαρή περιπέτεια της υγείας του, ζούσε με την αγωνία.
Τελικά, δεν άντεξε μέχρι το τέλος για να δει την αγαπημένη του ομάδα όχι μόνο να διατηρείται στην κατηγορία, αλλά και να κατακτά το Κύπελλο Ελλάδας για πρώτη φορά στην ιστορία της μετά από μια συγκλονιστική πορεία στο θεσμό. Έφυγε από τη ζωή λίγους μήνες πριν σε ηλικία 52 ετών και η θλιβερή είδηση έγινε πρώτο θέμα στον αθλητικό Τύπο που φιλοξένησε εκτενή αφιερώματα στον «ήρωα του Τάμπερε».
*Στην τελευταία φωτογραφία ο Πεντζαρόπουλος αποθεώνεται από τους Κύπριους μετά από περιοδεία του Πανιωνίου στη Μεγαλόνησο. Στα χέρια του το Κύπελλο του μητροπολίτη Κιτίου. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, δεν κατέκτησε ποτέ κάποιον τίτλο, πέρα από το πρωτάθλημα Αθηνών το 1951. Δεν κάνουν οι τίτλοι όμως τον μεγάλο ποδοσφαιριστή.
Επιμέλεια: Κώστας Καραγιαννόπουλος
