Συμπληρώθηκε ένας αιώνας από τον «τελικό του Λευκού Αλόγου»! (video)

Κώστας Καραγιαννόπουλος: 28/4/2023 20:15

Εκατό χρόνια συμπληρώθηκαν από την ημέρα που το «Γουέμπλεϊ» άνοιξε για πρώτη φορά τις πύλες του. Ήταν για τον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας ανάμεσα στην Μπόλτον και την Γουέστ Χαμ ο οποίος έμεινε στην ιστορία για τους περίπου 300 χιλιάδες θεατές που… πλημμύρισαν το γήπεδο. Ο αγώνας πήρε το όνομα «White Horse Final» (μτφ. τελικός του Λευκού Αλόγου), μιας και χρειάστηκε η παρέμβαση έφιππων αστυνομικών για να βάλουν τάξη στο χάος του αγωνιστικού χώρου και να δοθεί έναρξη.

Στις 28 Απριλίου του 1923 διεξήχθη το πρώτο παιχνίδι στο παλιό «Γουέμπλεϊ». Μπόλτον και Γουέστ Χαμ διασταύρωσαν τα ξίφη τους στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας, σ’ ένα παιχνίδι που έμεινε στην ιστορία για τον αριθμό προσέλευσης θεατών.

Δες όλες τις νόμιμες στοιχηματικές πλατφόρμες

21+

Το παλιό στάδιο «Γουέμπλεϊ» χτίστηκε σε λιγότερο από έναν χρόνο, με το κόστος κατασκευής του να υπολογίζεται στις 700-800 χιλ. λίρες. Όταν προσαρμοστεί στον πληθωρισμό, αυτό ισοδυναμεί με ένα ποσό 46 εκατ. λιρών σήμερα. Το στάδιο ήταν έτοιμο μόλις τέσσερις ημέρες πριν τον τελικό του Κυπέλλου και είχε επίσημη χωρητικότητα 127,000 θέσεων.

Αυτό που ακολούθησε λίγες ώρες πριν τον τελικό δεν είχε προηγούμενο. Η επίσημη καταγραφή «έγραψε» 126.047 θεατές, στο στάδιο όμως βρέθηκαν πολλοί περισσότεροι. Ο ακριβής αριθμός δεν έχει επιβεβαιωθεί, αλλά τα αγγλικά Μέσα αναφέρουν πως 240 έως 300 χιλιάδες άτομα είδαν την Μπόλτον να επικρατεί με 2-0 της Γουέστ Χαμ.

Βέβαια, για να γίνει το παιχνίδι χρειάστηκε η επέμβαση της αστυνομίας μιας και ο κόσμος που μπήκε στο νεόχτιστο τότε γήπεδο ήταν τόσο πολύς που είχε καλύψει μέχρι και τον αγωνιστικό χώρο. Το στιγμιότυπο του τελικού ήταν ο αστυφύλακας, Τζόρτζ Σκόρι πάνω σε ένα άλογο, που προσπαθούσε να απομακρύνει τους φιλάθλους από τον αγωνιστικό χώρο.

Εξαιτίας του αλόγου με το όνομα «Μπίλι», ο συγκεκριμένος τελικός πήρε το παρατσούκλι «White Horse Final» (μτφ. τελικός του Λευκού Αλόγου).

Το αξιοσημείωτο είναι ότι παρότι το άλογο ήταν γκρίζο, εμφανίστηκε λευκό στα πλάνα ασπρόμαυρων ειδήσεων της εποχής χάρη στη μεγάλη αντίθεση κι έτσι πέρασε στην ιστορία ως λευκό. Η γέφυρα που κατασκευάστηκε αργότερα στο νέο «Γουέμπλεϊ» που ένωνε τον σταθμό του τρένου με το γήπεδο, ονομάστηκε «White Horse Bridge» (μτφ. Γέφυρα Λευκού Αλόγου).

Με τη βοήθεια της αστυνομίας και των εκκλήσεων των παικτών να ηρεμήσει το πλήθος, το παιχνίδι άρχισε περίπου με 45 λεπτά καθυστέρηση, ενώ οι οπαδοί στέκονταν γύρω από την περίμετρο του γηπέδου.

Λόγω του χάους που δημιουργήθηκε από την προσέλευση του κόσμου, περίπου 900 θεατές και δύο αστυνομικοί τραυματίστηκαν. Από εκείνο το παιχνίδι, η αγγλική ομοσπονδία αναγκάστηκε να εκδίδει συγκεκριμένο αριθμό εισιτηρίων για κάθε αναμέτρηση ώστε να αποφευχθούν ανάλογα περιστατικά.

Ενδεικτικό της κοσμοσυρροής είναι ότι την ημέρα του αγώνα κόπηκαν περισσότερα από 241.000 εισιτήριο από τους σταθμούς μετρό του Λονδίνου προς το Γουέμπλεϊ. Αυτός ο αριθμός δεν καλύπτει αυτούς που ταξίδεψαν χωρίς εισιτήριο και όσους έφτασαν στο στάδιο οδικώς ή με τα πόδια.

«Υπήρχε η εντύπωση ότι θα υπήρχε χώρος για όλους»

Το Kicking and Screaming, μια σειρά ντοκιμαντέρ του 1995 για το ποδόσφαιρο, που προβλήθηκε στο BBC, παρουσίασε δηλώσεις ανθρώπων που βρέθηκαν εκείνη την ημέρα στον πρώτο αγώνα του «Γουέμπλεϊ».

Ο Χάρι Μπίτι είχε μόλις κλείσει τα 21 και πήγε στο «Γουέμπλεϊ» διαβάζοντας στις εφημερίδες για το «θαυμαστό νέο γήπεδο» που υποσχόταν να φιλοξενήσει όλους όσους ήθελαν να παρακολουθήσουν τον αγώνα. «Ο φίλος μου και εγώ αγοράσαμε δύο εισιτήρια για τη νότια κερκίδα για αυτόν τον σπουδαίο αγώνα. Νομίζω ότι μας κόστισαν περίπου πέντε σελίνια. Οι εφημερίδες του έδιναν φυσικά όσο περισσότερη δημοσιότητα μπορούσαν και θα ήταν μια συναρπαστική μέρα για εμάς».

Ο Δρ. Σίντνεϊ Γούντχάους ήταν ένας άλλος οπαδός που ήταν παρών εκείνη την ημέρα. «Νομίζω ότι οι άνθρωποι είχαν την εντύπωση ότι θα υπήρχε χώρος για όλους. Υπήρχαν πέντε σταθμοί γύρω από το γήπεδο και απ’ αυτούς έβγαινε κόσμος με τρομερό ρυθμό. Όταν φτάσαμε σε έναν από τους σταθμούς του Γουέμπλεϊ, ενώσαμε μια συμπαγή μάζα θεατών που κινούνταν προς τις εισόδους. Ο κόσμος πλήρωνε εκείνη την ώρα. Όσοι είχαν εισιτήρια ήταν πιθανότατα ως επί το πλείστων στις θέσεις τους, αλλά χιλιάδες έφταναν από τα περίχωρα του Γουέμπλεϊ μεταξύ δύο και τριών»

Ο Σίριλ Γουάιλντς, οπαδός της Τότεναμ, είπε: «Ήταν απλώς μια μάζα κόσμου. Θυμάμαι τον πατέρα μου να μου λέει όταν μπαίνεις μέσα σε ένα πλήθος να κρατάς τα χέρια σου δίπλα σου για να προστατεύεις τα πλευρά σου. Και πάντα να περπατάς στις μύτες των ποδιών σου γιατί μερικές φορές θα έχανες τα παπούτσια σου».

Μεταξύ των υποστηρικτών ήταν και ένας εικονολήπτης του Pathé News μεταμφιεσμένος σε οπαδό της Γουέστ Χαμ. Η προσφορά του Pathé απέτυχε να κερδίσει τα δικαιώματα για τη μαγνητοσκόπηση του τελικού, αλλά το Μέσο έστειλε έναν μεταμφιεσμένο οπερατέρ, φορώντας ψεύτικα γυαλιά, ψεύτικο μουστάκι και κρατώντας μια κάμερα κρυμμένη σε ένα μεγάλο σφυρί από χαρτόνι. Πολλά από τα πλάνα που διασώζονται ανάμεσα στα πλήθη οφείλονται σ’ αυτόν και προβάλλονται στο παρακάτω βίντεο από το κανάλι του Pathé News στο Youtube:

Δες όλες τις νόμιμες στοιχηματικές πλατφόρμες

21+